Το νερό.. Νεράκι σε γειτονιές της Κωμιακής

«Πέρα βρέχει για τον πρόεδρο του τοπικού Συμβουλίου Κωμιακής κ. Μπαρδή ενώ κάτοικοι της Κωμιακής λένε το νερό… νεράκι (όχι μόνο τον Αύγουστο αλλά όλο το χρόνο)»

Σε κάποιες γειτονιές του χωριού μας, στον Κάψαλο, υπάρχει σοβαρό πρόβλημα υδροδότησης. Το νερό που φτάνει στα σπίτια μας είναι ελάχιστο, ώστε στοιχειώδεις ανάγκες μας να μην ικανοποιούνται. Το πρόβλημα, σύμφωνα με τους ειδικούς του χωριού, οφείλεται στο ότι το τμήμα του κεντρικούσωλήνα (150 μ. περίπου που τροφοδοτεί την παραπάνω περιοχή είναι σιδηροσωλήνας που δεν έχει αντικατασταθεί από το 1967, 1/2 ίντσας, πολύσκουριασμένος, με αποτέλεσμα το πουρί που έχει «καθίσει στα τοιχώματα, να.............

έχει μειώσει τη διατομή του, ώστε η ποσότητα του νερού που περνά να είναι ελάχιστη.

Τρία χρόνια τώρα έχουμε «χορτάσει» με υποσχέσεις από τον πρόεδρο του τοπικού συμβουλίου – προηγούμενο και σημερινό - , οι οποίοι μαςδιαβεβαίωναν και μας καθησύχαζαν ότι θα μεσολαβούσαν στους αντίστοιχους δήμους (Δρυμαλίας και Νάξου). Ως γνωστόν, με τον «Καποδίστρια» και τον «Καλλικράτη», ο Δήμος αποφασίζει για την επίλυση ή όχι των παραπάνω προβλημάτων του χωριού και εγκρίνει τα σχετικά κονδύλια. Όμως και προφορικές μας αναφορές σε εκπροσώπους τω Δήμων, το ίδιο αποτέλεσμα είχαν: μόνο υποσχέσεις.

Κάποιοι καλοπροαίρετα σε ορισμένες περιπτώσεις, απέδωσαν ευθύνες σ’ εμάς τους κατοίκους για τη μη επίλυση του προβλήματος επειδή μέχρι σήμερα δεν έχουμε απευθυνθεί γραπτώς στους Δήμους Δρυμαλίας πριν και Νάξου σήμερα. Ίσως να έχουν δίκιο. Όμως τίθεται το σημαντικό, κατά τη γνώμη μου, ερώτημα:

Πώς να απαιτήσεις από τον γείτονα μου τον κυρ-Γιάννη, που δεν φτάνει σταγόνα νερό στο σπίτι του όταν το πλυντήριο μου λειτουργεί, να αποκτήσει στα 80 του χρόνια την υποδομή που απαιτείται για να συντάσσει και να απευθύνει επιστολές προς τις υπηρεσίες; Δεν είναι αρκετό που στην ηλικία του είναι αγρότης και καλλιεργεί τη γη με μεγάλο μεράκι και φανερή αγάπη;

Να πεις στον συγχωριανό μας τον εργάτη, τον οικοδόμο ότι αν δεν φροντίσει στα 60-65 του χρόνια να μάθει τα γράμματα που χρειάζονται για να γράφει και να στέλνει είναι καταδικασμένος να πει το νερό νεράκι και όχι μόνο; Ότι η γλώσσα που μιλάει από παιδί δεν του είναι χρήσιμη για να διατυπώνει τα προβλήματά του και να επιζητεί τη λύση τους;

Δυστυχώς έτσι έχουν τα πράγματα και η κατάσταση αυτή δεν είναι τίποτε άλλο παρά μια από τις πολλές αρνητικές συνέπειες που είχε για τα χωριά ο«Καποδίστριας» στην αρχή και ο «Καλλικράτης» στη συνέχεια. Οι κάτοικοι του χωριού στην καθημερινότητα τους βιώνουν τις παραπάνω συνέπειες σε πολλούς τομείς και επιπλέον υποχρεώνονται να διανύουν 40 χλμ κάθε φορά που χρειάζονται τις υπηρεσίες του Δήμου.

Οι ευθύνες αυτών που μας έφεραν τον «Καποδίστρια» και στη συνέχεια τον «Καλλικράτη» είναι μεγάλες. Πολύ περισσότερο που την εποχή εκείνη υπήρχαν φωνές δυνατές που προειδοποιούσαν για τις παραπάνω συνέπειες.

Οι συγχωριανοί μας αναπολούν την εποχή που ο πρόεδρος του χωριού με το Κοινοτικό Συμβούλιο, ως αποφασιστικό όργανο και με το φτωχικό έστω ταμείο που διέθετε, έδινε λύσεις γιατί γνώριζε τα προβλήματα τους και καταλάβαινε  τη γλώσσα τους. Και οι άνθρωποι του μόχθου δεν χρειαζόταν να παρατούν την αξίνη στο χωράφι και το μυστρί στην οικοδομή για να γράφουν επιστολές κάθε φορά που κάποιο πρόβλημα τους απασχολούσε.

Υ.Γ. Το ΔΣ του Συλλόγου Κορωνίδας Νάξου σε συνεδρίαση του αποφάσισε ομόφωνα να προχωρήσει σε παρεμβάσεις και ενέργειες για να στηρίξει την επίλυση του προβλήματος της υδροδότησης στο χωριό. Τι απέγινε η ομόφωνη αυτή απόφαση;

Ελένη Αλιμπέρτη

Εφημερίδα Κορωνίδα (τευχ. 56 Οκτώβρης – Νοέμβρης – Δεκέμβρης 2011)