Ο κυριότερος σκοπός των δυτικών κατακτητών ήταν η αποδυνάμωση της ανατολικής αυτοκρατορίας και η κλοπή του αμύθητου θησαυρού που είχε συσσωρευτεί όλα αυτά τα χρόνια στην μεγαλύτερη πρωτεύουσα του κόσμου. Μετά την κατάληψη της πόλης, επί τρεις μέρες, οι Λατίνοι μεταχειρίστηκαν με φοβερή σκληρότητα, λεηλατώντας κάθετη που είχε συγκεντρωθεί, δια μέσου των αιώνων, στην Κωνσταντινούπολη. Τίποτε δεν έμεινε σεβαστό: οι εκκλησίες, τα λείψανα, τα μνημεία τέχνης. Οι ιππότες της Δύσης και οι στρατιώτες τους, καθώς και οι Λατίνοι μοναχοί και ηγούμενοι, έλαβαν και αυτοί μέρος στη λεηλασία. Ο Νικήτας Χωνιάτης, αυτόπτης μάρτυρας της κατάληψης της πόλης, δίνει μια τρομακτική εικόνα της λεηλασίας, της βίας και της ερήμωσης που έφεραν οι Σταυροφόροι.
Κατά τη διάρκεια των τριών ημερών λεηλασίας, χάθηκαν πολλά πολύτιμα έργα τέχνης, πολλές βιβλιοθήκες λαφυραγωγήθηκαν και πολλά χειρόγραφα καταστράφηκαν, ενώ η Αγία Σοφία λεηλατήθηκε ανελέητα. Ο Βιλλεαρδουίνος παρατηρεί ότι «από την εποχή της δημιουργίας του κόσμου, ποτέ, σε καμία πόλη, δεν κατακτήθηκαν τόσα λάφυρα». Μετά από αυτή την Σταυροφορία, όλη η δυτική Ευρώπη κοσμήθηκε με τους θησαυρούς της Κωνσταντινούπολης, ενώ οι περισσότερες από τις εκκλησίες της Δυτικής Ευρώπης απέκτησαν μέρος από τα «ιερά λείψανα» της πόλης. Τα τέσσερα ορειχάλκινα άλογα που αποτελούσαν ένα από τα καλύτερα στολίδια του Ιπποδρόμου της Κωνσταντινούπολης, μεταφέρθηκαν από τον Δάνδολο στην Βενετία, όπου και διακοσμούν σήμερα την εξώθυρα του καθεδρικού ναού του Αγίου Μάρκου.
Με τον πλούτο της πόλης ενισχύθηκε οικονομικά η αναγέννηση και δημιουργήθηκαν στην Ευρώπη οι πρώτες τράπεζες και τα πρώτα χρηματοπιστωτικά ιδρύματα
Οι Μογγόλοι στις 29 Μαΐου 1453, με σαφή στρατιωτική υπεροχή(τουλάχιστον 150.000 στρατιώτες), κατέκτησαν μια παρηκμασμένη πρωτεύουσα που το μόνο που της είχε μείνει ήταν ο ηρωισμός του Αυτοκράτορα Κωνσταντίνου Παλαιολόγου και των λιγοστών υπερασπιστών της.(4.773 Ρωμαίοι και περίπου 200 ξένοι)
Οι Οθωμανοί γιορτάζουν αυτή την μέρα με λαμπρές τελετές και εκδηλώσεις.
Με αυτόν τον τρόπο παραδέχονται έμμεσα ότι η Πόλη βρίσκετε υπό κατοχή, ότι δεν τους ανήκει, αλλά είναι άλλη μια κατάκτηση, προϊόν του άκρατου επεκτατισμού τους.
Η απάντηση που έδωσε ο Παλαιολόγος στον Μωάμεθ Β΄ όταν του ζητήθηκε να παραδώσει την Πόλη, δείχνει την επίγνωση που είχαν οι κάτοικοι για την βαριά πολιτιστική κληρονομιά της Βασιλεύουσας.
Το δε την Πόλιν σοι δούναι,
ουτ' εμόν εστί, ούτ' άλλου
των κατοικούντων εν ταύτη,
κοινή γαρ γνώμη
πάντες αυτοπροαιρέτως αποθανούμεν
και ου φεισόμεθα της ζωής ημών.
ουτ' εμόν εστί, ούτ' άλλου
των κατοικούντων εν ταύτη,
κοινή γαρ γνώμη
πάντες αυτοπροαιρέτως αποθανούμεν
και ου φεισόμεθα της ζωής ημών.
Δεν υπάρχουν σχόλια :
Δημοσίευση σχολίου