Χρειάστηκαν 88 ολόκληρα χρόνια για να αποδειχτεί η αθωότητα του Ναξιώτη πρωθυπουργού Πέτρου Πρωτοπαπαδάκη .Χρειάστηκαν 88 χρόνια σ' αυτή την χώρα για να λάμψει η αλήθεια, να ικανοποιηθούν ηθικά οι συγγενείς των θυμάτων και να αποκατασταθεί έτσι η μνήμη του μεγάλου Κυκλαδίτης πολιτικού. Ο Άρειος Πάγος ακύρωσε τη δίκη, παύοντας παράλληλα την ποινική δίωξη εναντίον των καταδικασθέντων, λόγω παραγραφής των κατηγοριών. Στο σκεπτικό της απόφασης, που ελήφθη με οριακή πλειοψηφία, γίνεται δεκτό ότι τα στοιχεία που κατέθεσε στην προσφυγή του ο Μιχάλης Πρωτοπαπαδάκης, εγγονός του πρώην πρωθυπουργού που εκτελέστηκε, συνηγορούν υπέρ της αθωότητας των καταδικασθέντων. Πρόκειται για την..... περίφημη επιστολή που αργοπορημένα έστειλε ο Ελευθέριος Βενιζέλος στους δικτάτορες, ζητώντας να μην εκτελεστεί η ποινή, αλλά και μία ομιλία και μία επιστολή του ιδίου, όπου υποστηρίζει ότι οι ηγέτες της αντιβενιζελικής παράταξης δεν ήταν προδότες.Στις 6.30 το πρωί της 15ης Νοεμβρίου 1922 καταδικάστηκε σε θάνατο και λίγο αργότερα οδηγήθηκε στου Γουδή για εκτέλεση η πολιτική ηγεσία μίας ολόκληρης παράταξης, με την κατηγορία ότι οδήγησε τη χώρα στη Μικρασιατική Καταστροφή, διαπράττοντας το αδίκημα της εσχάτης προδοσίας.
Οι καταδικασθέντες ήταν οι: Δημήτριος Γούναρης (αρχηγός του Λαϊκού Κόμματος και πρωθυπουργός την περίοδο 1921-22), Πέτρος Πρωτοπαπαδάκης (πρώην υπουργός και πρωθυπουργός το 1922), Νικόλαος Στράτος (πρώην υπουργός και πρωθυπουργός το 1922), Γεώργιος Μπαλτατζής (υπουργός Εξωτερικών), Νικόλαος Θεοτόκης (υπουργός Στρατιωτικών), Γεώργιος Χατζανέστης (διοικητής της στρατιάς Μικράς Ασίας και Ανατολικής Θράκης), Μιχαήλ Γούδας (υποναύαρχος ε. α., πρώην υπουργός) και Ξενοφών Στρατηγός (υποστράτηγος ε. α. και πρώην υπουργός). Στους πρώτους έξι επιβλήθηκε η ποινή του θανάτου, εξ ου και το γεγονός έμεινε στην Ιστορία ως «η δίκη των Έξι».
Το "στημένο" δικαστήριο(Έκτακτο Επαναστατικό Στρατοδικείο) που πήρε την καταδικαστική απόφαση, αποτελούνταν από στρατιωτικούς της βενιζελικης παράταξης που μοναδικό σκοπό είχαν την φυσική εξόντωση των πολιτικών τους αντιπάλων. Οι έξι έγιναν το εξιλαστήριο θύμα της Μικρασιατικής καταστροφής, πλήρωσαν και για τα λάθη του Βενιζέλου και της παράταξης του που έσυραν την Ελλάδα σε ένα χαμένο πόλεμο.
Σε μια περίοδο που ο πόλεμος για τις άλλες χώρες είχε τελειώσει και οι ηγέτες τους υπέγραφαν συνθήκες και συνεργασίες η Ελλάδα ξεκινούσε μια επεκτατική εκστρατεία χωρίς να έχει εξασφαλίσει συμμαχίες και στηρίξεις από τις μεγάλες δυνάμεις με αποτέλεσμα στο τέλος να προδοθεί απ' αυτές. Μεγάλα λάθη από ένα μεγάλο ηγέτη όπως είναι ο Βενιζέλος που στοίχισαν ενα τεράστιo ξεριζωμό στους Ελληνικούς πληθυσμούς της Μικράς Ασίας.
8 σχόλια :
Έτσι πάει,τώρα δηλαδή θα δικάσουν τον ...Βενιζέλο. Δεν γνωρίζεις καλά την ιστορία, ούτε η ιστοριά γράφεται με δικαστικές αποφάσεις και μάλιστα αυτού του τύπου. Η Μικρασιατική ακταστροφή είναι έργο της φιλοβασιλικής παράταξης που κυβερνούσε τον τόπο. εκείνο που είπε το δικαστήριο και το λέει και η ιστορία είναι ότι νομικά δεν διέπραξαν το αδίκημα της εσχάτης προδοσίας. Αυτό σημαίνει ότι δεν πρόδωσαν, δηλαδή δεν συνεργάστηκαν με τον εχθρό. Απο τα τραγικά τους λάθη όμως, τα εγκληματικά λάθη, όπως είπε ο Βενιζέλος, οδηγήθηκε η Ελλάδα στη μεγαλύτερη Εθνική καταστροφή στην ιστορία της. Αυτή είναι η αλάηθεια.
Η αλήθεια φίλε είναι ότι 6 άνθρωποι εκτελέστηκαν άδικα από ένα φασιστικό δικαστήριο. Δικάστηκαν και εκτελέστηκαν με συνοπτικές διαδικασίες, νωρίς το πρωί πριν φτάσουν οι αθωωτικές επιστολές και δεν προλάβουν να τους δολοφονήσουν. Επί 88 ολόκληρα χρόνια αυτοί οι άνθρωποι είχαν χαρακτηριστεί προδότες. Ένας χαρακτηρισμός που είναι χειρότερος και απ τον θάνατο. Πλήρωσαν για τα λάθη τους και για τα λάθη των "δημοκρατικών" ενώ ο Βενιζέλος έγινε, αεροδρόμιο, πλατείες, κ.α. Δεν ξέρω αν το παραπάνω άρθρο λέει τα πράγματα έτσι όπως πραγματικά έγιναν, ξέρω όμως ότι η επί 88 χρόνια μας κρύβουν την αλήθεια και ότι η ιστορία γράφεται από ανθρώπους που ανήκουν σε κόμματα και παρατάξεις. Και εσύ μάλλον σε κάποιο απ τα δυο μεγάλα κόμματα ανήκεις.
Στις εκλογές του 1920 βγήκε η φιλοβασιλική παράταξη με το σύνθημα "οίκαδε", δηλαδή τέλος ο πόλεμος, οι φαντάροι θα γυρίσουν στα σπίτια τους. Και κέρδισαν τις εκλογές και τι έκαναν οι Γούναρης, Πρωτοπαπαδάκης κ.λπ.; Έσπευσαν να φέρουν πίσω τον βασιλιά και συνέχισαν τον πόλεμο για να..πάρουν και την Άγκυρα. Μ' άλλα λόγια "εμείς είμαστε πιο πατριώτες απ' τον Βενιζέλο, θα πάρουμε και την Πόλη", γιατί ο Χατζανέστης σχεδίαζε εκστρατεία για να χτυπήσει την Κων/πολη. Το αποτέλεσμα; 700.000 νεκροί και 1,5 εκατομμύριο πρόσφυγες. Αυτό τι είναι; Ο Βενιζέλος είπε: Οι έξι διέπραξαν εγκληματικά λάθη με την εκστρατεία στην Άγκυρα, αλλά δεν ήταν "προδότες" γιατί δεν το έπραξαν αυτό για να χάσουν σώνει και καλά τον πόλεμο, ήταν όμως ένα τεράστιο εθνικό έγκλημα. Σίγουρα αν δικάζονταν από Ειδικό δικαστήριο, όπως αρχικά είχε αποφασιστεί, δεν θα τους εκτελούσαν, αλλά κανένας τους δεν θα αθωώνονταν και οι περισσότεροι θα έτρωγαν ισόβια.
Ο Βενιζέλος μπορεί να ηταν μέγας ηγέτης έκανε όμως και μεγάλα λάθη που η Ελλάδα τα πληρώνει μέχρι σήμερα. Ξεκίνησε την Μικρασιατική εκστρατεία, με επισφαλείς όρους και χωρίς να λάβη μέτρα σε πιθανή αλλαγή της στάσεως των συμμάχων. Διέταξε την επίθεσι κατά της Αγκύρας, μέ διέλευσι μέσω της Αλμυράς ερήμου, η οποία διέλευσις αποδεκάτισε τον ελληνικό στρατό, ενώ θα μπορούσε να ρίξει το κέντρο βάρους στον Σαγγάριο, και να επιτεθή από βορειοδυτικά. Διεξήγαγε τις συνομιλίες της Ελληνοτουρκικής φιλίας, και χάρισε σαν δώρο στον Κεμάλ, την μέση απόστασι μεταξύ νήσων και μικρασιατικής παραλίας, ενώ οι Τούρκοι αν και νικητές, δεν εδικαιούντο, παρά μόνον μερικά μίλια αιγιαλίτιδος ζώνης. Αυτό είχε σαν αποτέλεσμα να ανοίξει η όρεξις των Τούρκων και να ζητούν υφαλοκρηπίδες, γκρίζες ζώνες κλπ.
Συμμετείχε με εκστρατευτικό στρατιωτικό σώμα, στην καταστολή της Οκτωβριανής επαναστάσεως το 1918, κατ΄εντολήν των Γάλλων, με επιχειρήσεις στην Κριμαία και στην Ουκρανία. Αυτή η συμμετοχή, είχε σαν αποτέλεσμα, ο Λένιν να υποστηρίξει τον Κεμάλ Ατατούρκ, όταν η χώρα μας έδινε τον υπέρ πάντων αγώνα στην Μικρα Ασία. Διέταξε την εκκένωση της Ανατολικής θράκης, πράγμα που αποδείχτηκε ολέθριο σφάλμα.
Δεν μιλάμε βέβαια για τις διτατιρικές απόπειρες κατάληψης της εξουσίας κατά των δημοκρατικά εκλεγμένων κυβερνήσεων!
Τις λες μωρέ, ο Βενιζέλος διέταξε την επιχείρηση εναντίον της Άγκυρας;
Ο Βενιζέλος ήταν πρωθυπουργός το 1922 που έγινε αυτή η επιχείρηση; Ο Πρωτοπαπαδάκης ήταν Πρωθυπουργός και ο βασιλιάς κυβερνούσε. Ο Βενιζέλος είχε χάσει τις εκλογές από την 1.11.1920.
ΟΙ ΕΥΘΥΝΕΣ ΤΗΣ ΟΙΚΟΝΟΜΙΚΗΣ ΕΛΙΤ ΤΗΣ ΕΛΛΑΔΑΣ
ΣΤΗΝ ΜΙΚΡΑΣΙΑΤΙΚΗ ΚΑΤΑΣΤΡΟΦΗ
Αν εισακούονταν το ΣΕΚΕ (ΚΚΕ) που ήταν ξεκάθαρα από την αρχή κατά του τυχοδιωκτικού πόλεμο της
Μικράς Ασίας, και ήταν υπέρ της ειρήνης και της συμβίωσης των λαών δεν θα είχε γίνει ο ξεριζωμός του Ελληνισμού.
Ακόμα και ο Ιωάννης Μεταξάς για άλλους λόγους, ήταν εξ αρχής κατά του πολέμου γιατί πίστευε ότι επιμελητηριακά δεν θα μπορούσε να σταθεί ένας πόλεμος και μοιραία θα ηττόμαστε.
Αλλά η οικονομική Ελίτ της Ελλάδας μέσω των κυβερνήσεων της θυσίασε τους Μικρασιάτες χάριν των Εγγλέζικων συμφερόντων.
Ο Πατριωτισμός των εθνικοφρόνων-Βασιλοφρόνων και των -Βενιζελικών το 1920-1922 συνιστάτε ότι δεν
αγωνίστηκαν για τον Έλληνα αλλά για τον Εγγλέζο.
Έτσι πιο συγκεκριμένα το 1920 αντί να αρκεστούμε στα οφέλη της συνθήκης των Σεβρών που μετέτρεπε την Ελλάδα σε μια μεγάλη οικονομική δύναμη και να παγιώσουμε την ειρήνη που τόσο ανάγκη την είχε ο λαός που πολεμούσε αδιάκοπα από το 1912 μέχρι το 1920,
Αντίθετα η Ελλάδα με εντολή του πρωθυπουργού Ελευθέριου Βενιζέλου προχώρησε σε επιθετικό πόλεμο στα ενδότερα της Μικράς Ασίας, χωρίς να έχει καμιά διεθνή υποστήριξη ένα πόλεμο χωρίς αύριο που το μόνο που επέτυχε ήταν η συσπείρωση των Τούρκων γύρω από τον Κεμάλ, και αλλά όλα αυτά χάριν των Εγγλέζικών συμφερόντων που είχαν στόχο τα πετρέλαια της Μοσούλης.
Αυτή την τυχοδιωκτική εκστρατεία στην Μικράς Ασίας την συνέχισε η συντηρητική κυβέρνηση των Βασιλικών, που τελικά οδήγησε στην ήττα 1922 και στον ξεριζωμό του Ελληνισμού.
Όλο αυτό το κρίσιμο διάστημα 1920-1922, ποτέ δεν μερίμνησε η κυβέρνηση να δημιουργήσει λαϊκή πολιτοφυλακή ώστε οι Μικρασιάτες να είναι ένοπλοι με αποτέλεσμα και να μπορούν και να στηρίξουν τον Ελληνικό στρατό και να
υπερασπίσουν τον εαυτό τους και την ζωή τους και την οικογένεια τους αν χρειαστεί.
Επιπλέον ο Ελληνικός στρατός διέπραξε μεγάλες ωμότητες κατά του Τουρκικού πληθυσμού μιμούμενος και ξεπερνώντας τις ωμότητες των Τούρκων τα προηγούμενα χρόνια , προετοιμάζοντας έτσι το έδαφος για αντεκδικήσεις, αντί να πάρει με το μέρος του και τους μουσουλμανικούς πληθυσμού εξαρχής με μια διαφορετική προσέγγιση.
Αντίθετα ο Ελληνικός στρατός και η κυβέρνηση μετά την ήττα “πρόδωσε” τους Μικρασιάτες εφησυχάζοντας τους ότι δεν θα υπήρχε κανένα πρόβλημα με την έλευση των Τούρκων , και φρόντισε να διεκπεραιωθεί ο στρατός ομαλά στα απέναντι Ελληνικά νησιά, χωρίς εκείνη την στιγμή να παραλάβει κανένα μα κανένα πρόσφυγα για να μην δημιουργηθούν προβλήματα στην κυβέρνηση των βασιλοφρόνων και πέσει η κυβέρνηση από τυχόν εξέγερση με την έλευση
προσφύγων .
• Έτσι με εντολή της κυβέρνησης κρατούσαν δεμένα 60 Ελληνικά εμπορικά πλοία στο λιμάνι της Μυτιλήνης και της Χίου , πλοία που είχαν σπεύσει εκεί για να παραλάβουν τους πρόσφυγες και ήταν στο λιμάνι της Χίου πολλές μέρες πριν οι Τούρκοι
καταλάβουν την Σμύρνη και τις άλλες παράλιες πόλεις που είχαν καταφύγει οι Μικρασιάτες .
Αποτέλεσμα αυτής της εγκληματικής αδράνειας – σκοπιμότητας της κυβέρνησης, οι Έλληνες Μικρασιάτες και οι Αρμένιοι έμειναν αβοήθητοι στο έλεος των Τούρκων για να σφαγούν από τους Τσέτες.
• Τους Μικρασιάτες τους παρέλαβαν κατόπιν εορτής σε συμφωνία με τον Κεμάλ . και αφού είχε εξοντωθεί μέγα μέρος του ανδρικούς πληθυσμού ηλικίας 15-45 ετών που εκτοπίστηκε από τους Τούρκους στα ενδότερα, και είχε καεί η Σμύρνη με δεκάδες χιλιάδες νεκρούς
• Οι περισσότεροι από αυτούς τους ανθρώπους, και μιλάμε για εκατοντάδες χιλιάδες συνολικά θα είχαν σωθεί, αν ο Ελληνικός στόλος τους παραλάμβανε πριν έλθουν οι Τούρκοι στην Σμύρνη, Αϊβαλί, Δικέλλι , Μουδανιά, Κουσάντασι, και στις άλλες παραλιακές μικρασιατικές πόλεις που έγιναν μεγάλες σφαγές , και βέβαια οι προσφυγές θα είχαν σωθεί εάν οι ιθύνοντες είχαν σκεφτεί από πιο μπροστά το ενδεχόμενο της ήττας και της προστασίας του Ελληνικού πληθυσμού αλλά για την Ελληνική κυβέρνηση όλα αυτά ήταν ψιλά γράμματα.
ΟΙ ΕΥΘΥΝΕΣ ΤΗΣ ΟΙΚΟΝΟΜΙΚΗΣ ΕΛΙΤ ΤΗΣ ΕΛΛΑΔΑΣ
ΣΤΗΝ ΜΙΚΡΑΣΙΑΤΙΚΗ ΚΑΤΑΣΤΡΟΦΗ
Αν εισακούονταν το ΣΕΚΕ (ΚΚΕ) που ήταν ξεκάθαρα από την αρχή κατά του τυχοδιωκτικού πόλεμο της
Μικράς Ασίας, και ήταν υπέρ της ειρήνης και της συμβίωσης των λαών δεν θα είχε γίνει ο ξεριζωμός του Ελληνισμού.
Ακόμα και ο Ιωάννης Μεταξάς για άλλους λόγους, ήταν εξ αρχής κατά του πολέμου γιατί πίστευε ότι επιμελητηριακά δεν θα μπορούσε να σταθεί ένας πόλεμος και μοιραία θα ηττόμαστε.
Αλλά η οικονομική Ελίτ της Ελλάδας μέσω των κυβερνήσεων της θυσίασε τους Μικρασιάτες χάριν των Εγγλέζικων συμφερόντων.
Ο Πατριωτισμός των εθνικοφρόνων-Βασιλοφρόνων και των -Βενιζελικών το 1920-1922 συνιστάτε ότι δεν
αγωνίστηκαν για τον Έλληνα αλλά για τον Εγγλέζο.
Έτσι πιο συγκεκριμένα το 1920 αντί να αρκεστούμε στα οφέλη της συνθήκης των Σεβρών που μετέτρεπε την Ελλάδα σε μια μεγάλη οικονομική δύναμη και να παγιώσουμε την ειρήνη που τόσο ανάγκη την είχε ο λαός που πολεμούσε αδιάκοπα από το 1912 μέχρι το 1920,
Αντίθετα η Ελλάδα με εντολή του πρωθυπουργού Ελευθέριου Βενιζέλου προχώρησε σε επιθετικό πόλεμο στα ενδότερα της Μικράς Ασίας, χωρίς να έχει καμιά διεθνή υποστήριξη ένα πόλεμο χωρίς αύριο που το μόνο που επέτυχε ήταν η συσπείρωση των Τούρκων γύρω από τον Κεμάλ, και αλλά όλα αυτά χάριν των Εγγλέζικών συμφερόντων που είχαν στόχο τα πετρέλαια της Μοσούλης.
Αυτή την τυχοδιωκτική εκστρατεία στην Μικράς Ασίας την συνέχισε η συντηρητική κυβέρνηση των Βασιλικών, που τελικά οδήγησε στην ήττα 1922 και στον ξεριζωμό του Ελληνισμού.
Όλο αυτό το κρίσιμο διάστημα 1920-1922, ποτέ δεν μερίμνησε η κυβέρνηση να δημιουργήσει λαϊκή πολιτοφυλακή ώστε οι Μικρασιάτες να είναι ένοπλοι με αποτέλεσμα και να μπορούν και να στηρίξουν τον Ελληνικό στρατό και να
υπερασπίσουν τον εαυτό τους και την ζωή τους και την οικογένεια τους αν χρειαστεί.
Επιπλέον ο Ελληνικός στρατός διέπραξε μεγάλες ωμότητες κατά του Τουρκικού πληθυσμού μιμούμενος και ξεπερνώντας τις ωμότητες των Τούρκων τα προηγούμενα χρόνια , προετοιμάζοντας έτσι το έδαφος για αντεκδικήσεις, αντί να πάρει με το μέρος του και τους μουσουλμανικούς πληθυσμού εξαρχής με μια διαφορετική προσέγγιση.
Αντίθετα ο Ελληνικός στρατός και η κυβέρνηση μετά την ήττα “πρόδωσε” τους Μικρασιάτες εφησυχάζοντας τους ότι δεν θα υπήρχε κανένα πρόβλημα με την έλευση των Τούρκων , και φρόντισε να διεκπεραιωθεί ο στρατός ομαλά στα απέναντι Ελληνικά νησιά, χωρίς εκείνη την στιγμή να παραλάβει κανένα μα κανένα πρόσφυγα για να μην δημιουργηθούν προβλήματα στην κυβέρνηση των βασιλοφρόνων και πέσει η κυβέρνηση από τυχόν εξέγερση με την έλευση
προσφύγων .
• Έτσι με εντολή της κυβέρνησης κρατούσαν δεμένα 60 Ελληνικά εμπορικά πλοία στο λιμάνι της Μυτιλήνης και της Χίου , πλοία που είχαν σπεύσει εκεί για να παραλάβουν τους πρόσφυγες και ήταν στο λιμάνι της Χίου πολλές μέρες πριν οι Τούρκοι
καταλάβουν την Σμύρνη και τις άλλες παράλιες πόλεις που είχαν καταφύγει οι Μικρασιάτες .
Αποτέλεσμα αυτής της εγκληματικής αδράνειας – σκοπιμότητας της κυβέρνησης, οι Έλληνες Μικρασιάτες και οι Αρμένιοι έμειναν αβοήθητοι στο έλεος των Τούρκων για να σφαγούν από τους Τσέτες.
• Τους Μικρασιάτες τους παρέλαβαν κατόπιν εορτής σε συμφωνία με τον Κεμάλ . και αφού είχε εξοντωθεί μέγα μέρος του ανδρικούς πληθυσμού ηλικίας 15-45 ετών που εκτοπίστηκε από τους Τούρκους στα ενδότερα, και είχε καεί η Σμύρνη με δεκάδες χιλιάδες νεκρούς
• Οι περισσότεροι από αυτούς τους ανθρώπους, και μιλάμε για εκατοντάδες χιλιάδες συνολικά θα είχαν σωθεί, αν ο Ελληνικός στόλος τους παραλάμβανε πριν έλθουν οι Τούρκοι στην Σμύρνη, Αϊβαλί, Δικέλλι , Μουδανιά, Κουσάντασι, και στις άλλες παραλιακές μικρασιατικές πόλεις που έγιναν μεγάλες σφαγές , και βέβαια οι προσφυγές θα είχαν σωθεί εάν οι ιθύνοντες είχαν σκεφτεί από πιο μπροστά το ενδεχόμενο της ήττας και της προστασίας του Ελληνικού πληθυσμού αλλά για την Ελληνική κυβέρνηση όλα αυτά ήταν ψιλά γράμματα.
Η ΚΥΒΕΡΝΗΣΗ ΤΟΥ ΓΟΥΝΑΡΗ ΑΠΑΓΟΡΕΥΕ το 1922 ΣΤΟΥΣ ΕΛΛΗΝΕΣ ΤΗΣ ΙΩΝΙΑΣ ΝΑ ΕΛΘΟΥΝ ΣΤΗΝ ΕΛΛΑΔΑ ΚΑΙ ΝΑ ΣΩΘΟΥΝ( Εφημερίδα της Κυβερνήσεως ΦΕΚ αριθ.φύλου 119/1922 τεύχος Α , Ν.2870 της 16.7.1922) .
Έτσι ο Ελληνικός στόλος απεχώρησε στις 25/8/22 από την Σμύρνη και τις άλλες Ιωνικές παράλιες πόλεις χωρίς να παραλάβει κανένα πρόσφυγα και παραδίνοντας την στους Τούρκους που μπήκαν στην Σμύρνη στις 27/8/1922.
Δέησαν να παραλάβουν τους πρόσφυγές μετά 17 ημέρες, δηλαδή από τις 11/9/1922 έως και 17/9/22 κατόπιν συμφωνίας με τον Κεμάλ με την μεσολάβηση των ξένων δυνάμεων.
Ουσιαστικά δηλαδή για δεκαεπτά (17) ημέρες άφησαν τους Μικρασιάτες αβοήθητους στο έλεος των Τούρκων και των Τσετών.
Έτσι ξεπούλησαν και πρόδωσαν τους Μικρασιάτες αφήνοντας τους να σφαγούν ανηλεώς και να ολοκληρωθεί με μεγάλη επιτυχία η ΕΘΝΟΚΑΘΑΡΣΗ των Μικρασιατών και των Αρμενίων από τις άτακτες ομάδες των Τούρκων οι οποίες ξεκίνησαν
το έργο τους με την πυρπόληση της Αρμενικής συνοικίας
Με αποτέλεσμα να έχουμε εκατοντάδες χιλιάδες νεκρούς, οι οποίοι θα είχαν σωθεί σχεδόν όλοι αν είχαν απομακρυνθεί εγκαίρως από τα εξήντα (60) ελληνικά πλοία που παρέμενα δεμένα με διαταγή της κυβέρνησης στα απέναντι Ελληνικά λιμάνια (Χίος Μυτιλήνη), πλοία που ήταν εκεί από πολλές μέρες πιο μπροστά.
Οι μόνοι που σώθηκαν εγκαίρως ήταν όσοι πέρασαν απέναντι χάρη στους φτωχούς βαρκάρηδες και καΐκέρηδες που αψήφησαν το επαίσχυντο νόμο της κυβέρνησης Γούναρη-Πρωτοπαπαδάκη που απαγόρευε την μετανάστευση των μικρασιατών στην Ελλάδα: Εφημερίδα της κυβέρνησης (ΦΕΚ) αριθ. φύλου 119/1922 τεύχος Α , Ν.2870 της 16.7.1922 με τον οποίο η κυβέρνηση απαγόρευε στον ελληνικό πληθυσμό της Ιωνίας να αναχωρήσει για την Ελλάδα, διότι τους θεωρεί
λαθρομετανάστες, και όσοι θα τους μετέφεραν τιμωρούνται με ποινές φυλάκισης τεράστια χρηματικά πρόστιμα και αφαίρεση φυλλαδίου κ.λπ..
Δημοσίευση σχολίου