Επικίνδυνη η "θεωρία" του κ. Τσίπρα για τους επίορκους δημοσίους υπαλλήλους

Από τους ΑΝΤΙΛΟΓΟΥΣ (www.antilogoi.gr) ενότητα ΑΝΤΙΠΑΡΑΘΕΣΕΙΣ

του Ραφαήλ Μεν. Μαϊόπουλου

 (α)      “Όταν εξαθλιώνεις τον δημόσιο υπάλληλο, πρέπει να βρει ένα τρόπο να ζήσει”. Είπε ο κ. Τσίπρας, κατά τη συνένευξή του στη Θεσσαλονίκη, απαντώντας σε ερώτηση δημοσιογράφου γιατη στάση του ΣΥΡΙΖΑ απέναντι στους επίορκους δημοσίους υπαλλήλους.

Γιατί, “Το πρώτο πράγμα που............

 έχουμε να κάνουμε είναι ο δημόσιος υπάλληλος να ζει μεαξιοπρέπεια. Και όταν φτάσουμε στο επίπεδο αυτό θα πρέπει να είμαστε πάρα πολύ αυστηροί στηντήρηση της νομιμότητας”.

Μας λέει δηλαδή, με άλλα λόγια, ο κ. Τσίπρας:

Μέχρις ότου “φτάσουμε στο επίπεδο αυτό”, ο δημόσιος υπάλληλος, για “να βρει ένατρόπο να ζήσει”, νομιμοποιείται:

- να ζητά και να παίρνει “φακελάκι”, ως εφοριακός, ως υπάλληλος Πολεοδομίας, ΙΚΑ,Νοσοκομείου, Υπουργείου, Δήμου, ΔΕΚΟ κ.λ.π.

- να παραδίδει “ιδιαίτερα μαθήματα” στους μαθητές του, ως καθηγητής ή δάσκαλος,

- να κάνει τον σύμβουλο επιχειρήσεων, τον φοροτεχνικό, τον ηλεκτρολόγο…, ως υπάλληλος τουΥΠΑΝ, του ΥΠΟΙΚ, της ΔΕΗ…    

(β)        Το “επιχείρημα” αυτό –αυξημένης μάλιστα βαρύτητας, αφού διατυπώνεται από τοναρχηγό της αξιωματικής αντιπολίτευσης– προσφέρει άλλοθι στους τωρινούς και ελπίδα στουςμελλοντικούς επίορκους δημοσίους υπαλλήλους.

Και μάλιστα άλλοθι… διαρκές: Θα ισχύει, προφανώς, όχι μόνο κατά την τωρινή συγκυρία,αλλά, ως “κεκτημένο (πλέον) δικαίωμα”, κάθε φορά που θα βρισκόμαστε κάτω από “το επίπεδοαυτό”.

Μένει μόνο να ξεκαθαριστεί ποιος θα αποφασίζει αν και πότε “φτάσαμε στο επίπεδοαυτό”, καθώς και πότε απομακρυνόμαστε απ’ αυτό, ώστε να αρχίζει και να τερματίζεται, αντίστοιχα, η… “τήρηση της νομιμότητας”!

Τέτοιου είδους “επιχειρήματα” προβάλλονται ως άλλοθι και από κείνους, που, μεπρόφαση την αβελτηρία του κράτους, “παίρνουν τον νόμο στα χέρια τους”: “Μέχρις ότου τοΚράτος ‘φτάσει στο επίπεδο αυτό’– να απονέμει δικαιοσύνη, να εξασφαλίζει τη δημόσια τάξη, ναδιώκει την ανομία, να ελέγχει τους παράνομους μετανάστες, να εμποδίζει το παρεμπόριο, να…,να…– νομιμοποιούμαστε κι εμείς να κάνουμε ό, τι το ίδιο δεν πράττει”!

(γ)         Αλίμονο στη Χώρα, αν επικρατήσουν τέτοιες αναρχικές θεωρίες!

Κι αν ξεχάσουμε πως “η παραβίαση του Νόμου από τον διπλανό μας –πολίτη, βουλευτή,δικαστικό, ή Υπουργό– δεν νομιμοποιεί την παραβίασή του κι από μας”!