εργατικού και λαϊκού εισοδήματος, επιφέροντας το τελειωτικό κτύπημα στα εργατικά δικαιώματα και το κοινωνικό κράτος. Οι ιστορικοί δείκτες για την εργατική τάξη, από την άποψη του εισοδήματος, των δικαιωμάτων και του κοινωνικού κράτους γυρνούν πίσω στο μακρινό παρελθόν των πρώτων μεταπολεμικών χρόνων.
Ήδη η αγοραστική δύναμη των νέων κατώτατων μισθών κατρακύλησε πίσω στο 1978, οι ετήσιες απολαβές των εργαζομένων εξισώνονται με αυτές χωρών όπως η Εσθονία, η Τσεχία και η Κροατία και η ανεργία καλπάζει στο 24% με την προοπτική το 2013 να φτάσει στο 30%. Η χώρα βρίσκεται στην πέμπτη χρονιά της ύφεσης, η οποία έχει ξεπεράσει το 20%. Οι εργαζόμενοι έχασαν την τελευταία τριετία πάνω από το 1/3 του διαθέσιμου εισοδήματός τους. Η Ελλάδα θυμίζει χώρα που μόλις έχει βγει από πόλεμο: αυτή είναι η πραγματικότητα και το μέγεθος της καπιταλιστικής επίθεσης, όσο μπορούν να την περιγράψουν οι στατιστικές και οι αριθμοί. Την ίδια στιγμή η χρεομηχανή, παρά τις περικοπές και τη σφαγή των εργαζομένων, συνεχίζει να αναπαράγει τον ίδιο φαύλο κύκλο της ύφεσης και των νέων μέτρων : ξεπέρασε τα 300δις το δημόσιο χρέος, λίγους μήνες μετά την υποτιθέμενη σωτηρία της χώρας από τη δανειακή σύμβαση του Φλεβάρη. Αποδεικνύεται περίτρανα, επομένως, ότι η ένταξη στην Ε.Ε και την ευρωζώνη δεν οδηγεί τους εργαζομένους στην ευημερία και τον «εκσυγχρονισμό», αλλά στην εξαθλίωση των πρώτων μεταπολεμικών χρόνων και στη διάλυση του όποιου κοινωνικού κράτους είχε οικοδομηθεί, μετά από μακροχρόνιους κοινωνικούς αγώνες.
Μετά από δύο και πλέον χρόνια μνημονιακής διαχείρισης είναι ξεκάθαρο ότι τα αλλεπάλληλα πακέτα μέτρων δε στοχεύουν στον έλεγχο του χρέους και το «νοικοκύρεμα» των δημόσιων οικονομικών. Οι αστικές δυνάμεις επιδιώκουν, διαμέσου του χρέους, να αλλάξουν, πανευρωπαϊκά, το συσχετισμό δύναμης μεταξύ κεφαλαίου και εργασίας, να δημιουργήσουν τους όρους υπερεκμετάλλευσης του κόσμου της εργασίας πάνω στους οποίους θα οικοδομηθεί ο νέος γύρος της καπιταλιστικής ανάπτυξης. Καθόλου τυχαία, από τα 31 δις της επόμενης δόσης, τα 25 δις θα πάνε στις τράπεζες και τα υπόλοιπα σε ιδιώτες για την υποτιθέμενη τόνωση της επιχειρηματικής δράσης. «Σφάζουν» τους εργαζόμενους και τους συνταξιούχους για 11,5 δις και χαρίζουν 25 δις στο τραπεζικό κεφάλαιο. Ξεπουλούν τη δημόσια περιουσία, παραχωρούν την Αγροτική Τράπεζα στην Πειραιώς, βάζουν πωλητήριο στο Ταχυδρομικό Ταμιευτήριο, την ίδια στιγμή που ο ελληνικός λαός ξεπληρώνει τα χρέη του ελληνικού τραπεζικού κεφαλαίου.
Μέσα σε αυτό το σκηνικό καπιταλιστικής λεηλασίας, οι ορδές των ναζιστών, με την ανοχή της αστυνομίας και της ελληνικής δικαιοσύνης, δολοφονούν καθημερινά το πιο εκμεταλλευόμενο κομμάτι της εργατικής τάξης: τους μετανάστες. Απειλούν, πλέον, και κάθε άλλη ευπαθή ομάδα του πληθυσμού με αφανισμό, ευθυγραμμιζόμενοι με τη διάλυση του κοινωνικού κράτους και την κατεδάφιση κάθε έννοιας κοινωνικής προστασίας και πρόνοιας . Η Ελλάδα του ευρώ και των μνημονίων είναι και η Ελλάδα των σύγχρονων ταγμάτων ασφαλείας, του ρατσισμού και της καταστολής. Η πραγματικότητα αυτή δεν αφορά στενά τις μεμονωμένες συμμορίες των νεοφασιστών, αλλά το συνολικό εκφασισμό του συστήματος της νέας δεξιάς συγκυβέρνησης με «προοδευτικό πρόσημο» και «αριστερούς εταίρους και συνδιαχειριστές».
Η προοπτική της «ανάπτυξης» που συνεχώς υπόσχονται είναι ο επόμενος εφιάλτης του κόσμου της εργασίας. Οι προτάσεις για τη δημιουργία Ειδικών Οικονομικών Ζωνών αποδεικνύουν περίτρανα το περιεχόμενο και την ταξική στόχευση της όλης συζήτησης περί ανάπτυξης. Εποχιακή εργασία των 400 ευρώ, χωρίς κοινωνική ασφάλιση και δικαιώματα, περιβαλλοντική υποβάθμιση και εγκατάλειψη κάθε έννοιας δημόσιου αγαθού είναι, στην καλύτερη περίπτωση, οι βασικές προϋποθέσεις των αναπτυξιακών τους σχεδιασμών.
Οι εμπειρίες που απέκτησε ο κόσμος της εργασίας τα προηγούμενα τρία χρόνια, διδάσκουν ότι δε μπορούμε να έχουμε καμιάαυταπάτη και καμιά ψευδαίσθηση για το ρόλο της συνδικαλιστικής γραφειοκρατίας των ΓΣΕΕ-ΑΔΕΔΥ. Δε μπορούμε να περιορίσουμε τον αγώνα και την πάλη μας στα στενά όρια μιας 24ωρης πριν τη ψήφιση των νέων μέτρων.
Το μέγεθος της επίθεσης απαιτεί, αντίθετα, ένα ανασυγκροτημένο ταξικό εργατικό κίνημα που θα βασίζεται στην αυτοοργάνωση του κόσμου της εργασίας, στον πρωτοβάθμιο συντονισμό και στις επιτροπές αγώνα με συγκεκριμένη πολιτική στόχευση και στρατηγική. Για να μην πληρώσουν οι εργαζόμενοι την κρίση, για τη διαγραφή του χρέους και των μνημονίων, για τη ρήξη με το ευρώ και την Ε.Ε. Τώρα ήρθε η ώρα να σημάνει γενικός παλλαϊκός-πανεργατικός ξεσηκωμός διαρκείας για να σπάσει το κλίμα του φόβου και της υποταγής που καλλιεργούν οι δυνάμεις του κεφαλαίου, για να νικήσει η εργατική τάξη και τα λαϊκά στρώματα. Οι εργατικές κινητοποιήσεις με αφορμή τα εγκαίνια της ΔΕΘ στη Θεσσαλονίκη πρέπει να είναι το πρώτο αποφασιστικό βήμα για τη συσπείρωση και την ανασυγκρότηση του εργατικού κινήματος. Ο λαϊκός παράγοντας με την πάλη του μπορεί να σφραγίσει τις πολιτικές και κοινωνικές εξελίξεις το επόμενο διάστημα, ανατρέποντας τους αντιλαϊκούς σχεδιασμούς της συγκυβέρνησης και του ελληνικού και ευρωπαϊκού κεφαλαίου.
Το Συντονιστικό Σωματείων και Εργαζομένων στις Κυκλάδες καλεί όλους τους εργαζόμενους και το λαό της Σύρας σε πανεργατικό συλλαλητήριο το Σάββατο 8 Σεπτέμβρη στις 12 το μεσημέρι έξω από την Περιφέρεια Ν.Αιγαίου (λιμάνι).
ΣΥΝΤΟΝΙΣΤΙΚΟ ΣΩΜΑΤΕΙΩΝ ΚΑΙ ΕΡΓΑΖΟΜΕΝΩΝ ΣΤΙΣ ΚΥΚΛΑΔΕΣ
1 σχόλιο :
ΔΕΝ ΠΟΥΛΑΝΕ ΠΙΑ ΑΥΤΑ, ΣΥΝΤΟΝΙΣΤΙΚΟ,
ΚΑΙ ΚΑΛΑ ΘΑ ΗΤΑΝ ΝΑ ΤΑ ΣΤΑΜΑΤΗΣΕΤΕ.
Δημοσίευση σχολίου