Ι. ΒΡΟΥΤΣΗΣ: Το νέο ν\σ για το ασφαλιστικό είναι άδικο για τους χαμηλόμισθους

Ο Υπεύθυνος του Τομέα Πολιτικής Ευθύνης Εργασίας και Kοινωνικής Ασφάλισης της Νέας Δημοκρατίας, βουλευτής Κυκλάδων, κ. Ιωάννης Βρούτσης, με αφορμή τη συζήτηση του Ασφαλιστικού νομοσχεδίου στη Βουλή, προέβη στην ακόλουθη δήλωση:
«Το νέο Ασφαλιστικό Σύστημα, που προωθεί σήμερα η κυβέρνηση, συνιστά τη μεγαλύτερη κοινωνική ανατροπή από τη Μεταπολίτευση έως σήμερα.
Με πρόσχημα τη δημοσιονομική κρίση και την ανάγκη περιορισμού των ελλειμμάτων των Φορέων Κοινωνικής Ασφάλισης.
Με άλλοθι την τριμερή επιτήρηση και το Μνημόνιο, που.... συνοδεύει το Μηχανισμό Στήριξης.

Με επιχείρημα την ανάγκη για οργανωτικές και παραμετρικές αλλαγές στο Σύστημα Κοινωνικής Ασφάλισης.

Μειώνει δραματικά τις συντάξεις της γενιάς μας, αλλά και της νέας γενιάς των ασφαλισμένων, σε ποσοστά καταρχάς πάνω από 30 %, μέσα από μια σειρά περικοπών και ανατροπών.

* Περικοπή της 13ης και 14ης σύνταξης.
* Πάγωμα συντάξεων για τρία χρόνια, που -σε συνδυασμό με το εφιαλτικό 5,4% του πληθωρισμού- εξανεμίζει το εισόδημα των συνταξιούχων.
* Νέος τρόπος υπολογισμού των συντάξεων στη βάση όλου του εργασιακού βίου και μάλιστα με χαμηλότερα ποσοστά αναπλήρωσης .
* Νέες κρατήσεις τύπου ΛΑΦΚΑ 3% έως 10%.
* Επέκταση των ετών ασφάλισης για πλήρη σύνταξη στα 40 έτη.
* Αγνοεί τις δημογραφικές προκλήσεις της χώρας και δεν ενσωματώνει κίνητρα για την αύξηση των γεννήσεων.

Η σημαντικότερη, όμως, υποχώρηση στον κοινωνικό χαρακτήρα της Ασφάλισης, είναι η απόσυρση της εγγύησης του κράτους για την καταβολή των συντάξεων στους ασφαλισμένους.

Το κράτος ‘’δραπετεύει’’ από τη θεσμοθετημένη ευθύνη Εγγύησης και Χρηματοδότησης του Συστήματος Κοινωνικής Ασφάλισης. Εφεξής, το κράτος θα εγγυάται μόνο την καταβολή της βασικής σύνταξης.

Εκτός απ’ όλα αυτά, η εισαγωγή του 2,5% ως ανώτατου ορίου για την αύξηση του ελλείμματος του Ασφαλιστικού τα επόμενα 50 χρόνια, χωρίς την παράλληλη εξάρτησή του από το πλήθος των μελλοντικών συνταξιούχων, επιβάλλει την αναπροσαρμογή των συντάξεων ανά διετία με ειδικό νόμο. Επειδή, η αύξηση του αριθμού των συνταξιούχων θεωρείται δεδομένη απ’ όλες τις δημογραφικές προβολές, είναι βέβαιο ότι, σε λίγα χρόνια, θα μειωθούν οι συντάξεις, ακόμη περισσότερο.

Το νέο Ασφαλιστικό Σύστημα καταδικάζει τους εργαζόμενους να καταβάλλουν για πολλά χρόνια (40 έτη) υψηλές εισφορές, για να πάρουν στο τέλος του ασφαλιστικού τους βίου πλήρη σύνταξη. Ένα Σύστημα χαμηλών προσδοκιών και αποδόσεων.

Οι ρυθμίσεις αυτές, αγνοούν τις πραγματικότητες της αγοράς εργασίας στην πατρίδα μας, η οποία θέλει την ένταξη των εργαζόμενων να καθυστερεί (2,4 έτη κατά μέσο όρο), με αποτέλεσμα η πλήρης σύνταξη να αποτελεί, για τους περισσότερους, άπιαστο όνειρο.

Τα τελευταία αυτά στοιχεία, διαμορφώνουν ένα πλέγμα κινήτρων για εισφοροαποφυγή και αδήλωτη εργασία, για όλους εκείνους τους εργαζόμενους, που δεν προσδοκούν πλήρη εργασιακό βίο.

Συμπερασματικά: Το Ασφαλιστικό Νομοσχέδιο κρίνεται πολύπλοκο, ασύνδετο, χωρίς επαρκή Τεκμηρίωση αφού η ‘’Αναλογιστική Μελέτη’’ είναι έκθεση -και όχι μελέτη- της οποίας τα συνολικά αποτελέσματα, που παρέχονται, είναι ‘’φύσει προκαταρκτικά’’. Οι παραδοχές που χρησιμοποιεί δεν είναι συμβατές με τις ρυθμίσεις του Ν/Σ. Συνολικά, η Μελέτη έχει το χαρακτήρα της εκτίμησης.

Το Σύστημα διαμορφώνεται, έτσι ώστε να λειτουργεί υπέρ των σταθερά απασχολούμενων και υψηλά αμειβομένων (white collars). Είναι άδικο για τους χαμηλόμισθους και καταργεί την αναδιανομή του Συστήματος υπέρ αυτών. Πλήττει την κοινωνική συνοχή και καταλύει την κοινωνική αλληλεγγύη.

Ο πρόχειρος και αποσπασματικός χαρακτήρας του νομοθετήματος, αποδεικνύεται από:

* Tα σοβαρά προβλήματα αντισυνταγματικότητας και αοριστίας, που εγείρονται από την έκθεση του Ελεγκτικού Συνεδρίου.
* Τις πάνω από 40 τροπολογίες, που κατατέθηκαν μετά την εισαγωγή του νομοσχεδίου στη Βουλή.
* Τις πάνω από 30 εξουσιοδοτήσεις για έκδοση Π.Δ. και υπουργικών Αποφάσεων, που περιλαμβάνει.
* Τις συνεχείς υπαναχωρήσεις, ακόμη και σε κρίσιμα ζητήματα, όπως τα ποσοστά αναπλήρωσης και τα επιδόματα των χαμηλοσυνταξιούχων.

Η Ν.Δ. δεν ψηφίζει το νέο Ασφαλιστικό Νομοσχέδιο. Με αίσθημα ευθύνης πιστεύει και προτείνει:

1. Να αποτυπωθεί η εγγύηση του κράτους, για την καταβολή των συντάξεων των Ελλήνων ασφαλισμένων.
2. Η κύρια σύνταξη να είναι μια και ενιαία. Απορρίπτουμε το διαμελισμό της κύριας σύνταξης σε βασική και αναλογική. Αυτό αποτελεί όχημα για τη μείωση των συντάξεων.
3. Μέτρα για την τόνωση της ανάπτυξης και της απασχόλησης, προκειμένου να στηριχθεί η χρηματοδοτική βάση του Ασφαλιστικού Συστήματος (23 σημεία Ν.Δ.).
4. Περιστολή των υπέρογκων δαπανών Υγείας των Ασφαλιστικών Ταμείων. Η κυβέρνηση παρέλαβε νομοθεσία και θεσμούς (ηλεκτρονική διασταύρωση συνταγών, ΑΜΚΑ, ΗΔΙΚΑ). Καθυστερεί, όμως, την αξιοποίησή τους.
5. Έλεγχο της εισφοροδιαφυγής. Η κυβέρνηση παρέλαβε νομοθετημένο το θεσμό των μικτών κλιμακίων (ΙΚΑ-ΣΕΠΕ) και οφείλει να τον ενεργοποιήσει.
6. Η περικοπή της 13ης και 14ης σύνταξης και η επιβολή κρατήσεων τύπου ΛΑΦΚΑ, πρέπει να ανακληθούν. Σε αντίθετη περίπτωση, να έχουν συγκεκριμένη, σύντομη ημερομηνία λήξης.
7. Αποδοτική αξιοποίηση της κινητής και ακίνητης περιουσίας των Ασφαλιστικών Ταμείων. Η κυβέρνηση παρέλαβε θεσμικό πλαίσιο διαχείρισης και αξιοποίησης, αλλά δεν το ενεργοποιεί.

Η νέα Ασφαλιστική Μεταρρύθμιση δεν γράφει απλώς ιστορία. Χαράσσει το μέλλον και τις ελπίδες μιας ολόκληρης γενιάς. Οι ευθύνες της κυβέρνησης είναι μεγάλες». Το πρόγραμμά σας περιήγησης μπορεί να μην υποστηρίζει την προβολή αυτής της εικόνας.