Editorial
Εάν υποθέσουμε ότι ζούμε σε μια εποχή φαντασματική, τότε πολλά από όσα φαντάζουν προφανή δεν υφίστανται στην πραγματικότητα.
Μιλάμε συχνά για φαντάσματα του παρελθόντος που στοιχειώνουν τη σύγχρονη κουλτούρα και τη συμπεριφορά μας.
Μιλάμε συχνά για απατηλές και φανταστικές υποσχέσεις, αλλά και για ιδέες που είναι φανταστικές αν και μη υλοποιήσιμες.
Μιλάμε συχνά για τα φαντάσματα της ψυχής που....
παραμένουν καταχωνιασμένα σε εσωτερικές κρύπτες και εμφανίζονται μόνο στα όνειρα μας, θέλοντας να δηλώσουν κάτι.
Για φαντασιακές εμφανίσεις και πλασματικές εικόνες του μυαλού έχουν μιλήσει φιλόσοφοι και μελετητές της ανθρώπινης ψυχής από τον Marx και τον Freud έως τον Deleuze, τον Derrida και τον Zizek.
Η τέχνη έρχεται να γεφυρώσει, να αιτιολογήσει και να δικαιολογήσει το χάσμα ανάμεσα σε εκείνο που αντιλαμβανόμαστε ότι υπάρχει και στη φυσική πραγματική του υπόσταση, ανάμεσα στις σκιές του μυαλού και τις εικόνες των αισθήσεων.
Στο μεταίχμιο αυτό κινείται το Φεστιβάλ Νάξου στον Πύργο Μπαζαίου, επιχειρώντας να φωτίσει τη ζοφερή εικόνα της πραγματικότητας μέσα από τη λάμψη μιας φαντασμαγορίας.
Στέλιος Κρασανάκης – Μάριος Βαζαίος
Ιούνιος 2017
Δεν υπάρχουν σχόλια :
Δημοσίευση σχολίου