Στην εποχή του μνημονίου η αγωνία για το αύριο περισσεύει. Κάθε θέση εργασίας είναι πολύτιμη.Αυτά που συμβαίνουν όμως στην Κοινότητα της Ανθούσας Αττικής, ξεπερνούν κάθε όριο.
Δυο χρόνια πάλευε να βρει δουλειά η Ελισάβετ Ιωάννου, 58 ετών, χωρισμένη μητέρα ενός ανήλικου παιδιού και πτυχιούχος της ΑΣΟΕΕ.
Είχε παλαιότερα δική της επιχείρηση. Όμως τα πράγματα δεν ήρθαν όπως τα ήθελε.
Δεν το έβαλε κάτω. Έκανε συνέχεια αιτήσεις στις προκηρύξεις της Κοινότητας Ανθούσας. Αυτή τη φορά τα κατάφερε. Εξασφάλισε μια 8μηνη σύμβαση μέσω ΑΣΕΠ. Μια θέση για εργάτη γενικών καθηκόντων.
Όμως ο πρόεδρος της.... Κοινότητας Ανθουσας Τριαντάφυλλος Κουτσικούρης της επιφύλασσε μια έκπληξη.
Έστειλε την Ελισάβετ στη σκουπιδιάρα, 58 χρονών να σέρνει τους κάδους.
Όσοι έχουν δει την Ελισάβετ έχουν εξοργιστεί.
Μα είναι δυνατόν;
Μια γυναίκα σε τέτοια δουλειά;
«Η δουλειά δεν είναι ντροπή» σκέφτεται η Ελισάβετ και κάνει υπομονή. Έχει ένα παιδί να μεγαλώσει. Δεν παραιτείται, όπως ίσως θα ήθελε ο πρόεδρος της Κοινότητας Ανθούσας και υποψήφιος δημοτικός σύμβουλος με τον συνδυασμό του κ. Κωνσταντά στο νέο δήμο Παλλήνης.
Προχώρα Ελισάβετ, είμαστε όλοι μαζί σου.
Συνέχιζε να καθαρίζεις τα σκουπίδια μας.
Στην εποχή του μνημονίου, εκτός από εργασία, αναζητούμε φιλότιμο, αναζητούμε λίγη τσίπα....
Με αυτές τις νοοτροπίες άραγε, η αυτοδιοίκηση, θα εφαρμόσει τον Καλλικράτη;
Υ.Γ: Αυτη η ιστορία ειναι αληθινή, όμως δεν πρέπει να αφήσουμε να γίνει καθημερινή...e-aftodioikisi.gr
Δεν υπάρχουν σχόλια :
Δημοσίευση σχολίου