Τρίτη, Μαρτίου 27, 2012

Μία εντυπωσιακή και ιδιαίτερη εκδήλωση για την 25η Μαρτίου στην Απείρανθο

Την παραμονή του Ευαγγελισμού, μετά τον Εσπερινό στην Παναγία την Πρωτόθρονη στο Χαλκί, επισκέφθηκα με τη σύζυγό μου την Απείρανθο.
Προχωρώντας προς την Πλάτσα του Χωριού, άκουσα τον Εθνικό Ύμνο από παιδικές φωνές. Στην αρχή σκέφτηκα ότι ήταν πρόβα των παιδιών για την 25η Μαρτίου.
Τότε λοιπόν, με μεγάλη μου έκπληξη, συνάντησα μια παρέα με 40 περίπου άτομα, μαθητές, δασκάλους, μέλη του συλλόγου «ΑΠΑΣ – ΤΑΦΑΝΑΡΙΑ» και χωριανούς, οι οποίοι κρατώντας αναμμένους δαυλούς, γύριζαν όλο το χωριό τραγουδώντας πατριωτικά τραγούδια του ’21, αυτοσχέδια τραγούδια για την Ελλάδα και...... τον Εθνικό μας Ύμνο.

Ομολογώ ότι συγκινήθηκα και συγκλονίστηκα βλέποντας μια απλή μα τόσο σπουδαία, μια μικρή μα τόσο μεγαλειώδη, μια δεδομένη μα τόσο πρωτοπόρα πράξη. Τα παιδιά αυτά ήταν οι ίδιοι Έλληνες που φώναξαν άλλες εποχές το «Ίτε παίδες Ελλήνων», το «Λευτεριά ή Θάνατος» και το «Αέρα» και πραγματικά αισθάνθηκα έπαρση και υπερηφάνεια.

Την εποχή που ζούμε, την εποχή που η αξία της Πατρίδας έχει καταρρακωθεί, την εποχή που καίμε την Ελληνική Σημαία, την εποχή που αμφισβητούνται οι παρελάσεις ως φόρος τιμής στη θυσία αυτών που έπεσαν ηρωικά για να είμαστε εμείς ελεύθεροι, μια παρέα, σαν αυτή των Απεραθιτών, μας δίνει την ελπίδα ότι η Ελλάδα έχει ακόμα αρχές και θα προχωράει με το κεφάλι ψηλά, αναγνωρίζοντας και τιμώντας την ιστορία και τους ήρωές της.

Θερμά συγχαρητήρια!

Ο Δήμαρχος Νάξου & Μικρών Κυκλάδων



Μανόλης Μαργαρίτης
Bookmark and Share
Blog Widget by LinkWithin

2 σχόλια :

Ανώνυμος είπε...

Συγκινήθηκα τόσο πολύ Μανωλάκη Δήμαρχε μας που με πήραν τα κλάματα. Δεν μπορείς να φανταστείς πως ένοιωσα και εγώ εδώ στην Αθήνα μακριά από το χωριό. Διαβάζοντας το τόσο ευαίσθητο και με μηνύματα πατριωτισμού κείμενο σου με γέμισες υπερηφάνεια και συγκίνηση. Τα ίδια αισθήματα ένοιωσα και τα Χριστούγεννα που ήμουν κάτω στο χωριό από όλα αυτά τα σπουδαία έργα που κάνατε ο Γιάννης πριν από εσένα και εσύ τώρα σαν Δήμαρχος στον ιερό τόπο των προγόνων σας. Το καλοκαίρι που θα κατέβω πάλι υπολογίζω ότι η συγκίνηση μου θα είναι τόσο μεγάλη για όλα τα σπουδαία που θα έχεις κάνει που φοβάμαι ότι δεν θα την αντέξω. Γιαυτό θα σου έλεγα τα έργα να τα κάνεις λίγα λίγα για να μη πάθουμε καμιά συγκοπή. Πρόσεξε εκείνο το δρόμο της Μουτσούνας και το λιμανάκι στο Βόλακα να μη τα ξεκινήσεις πριν το καλοκαίρι αλλά αργότερα για να μη μας πέσει κατακέφαλα τόση πολύ χαρά και συγκίνηση. Είδες ότι ο Γιάννης τα είχε ετοιμάσει όλα και το δρόμο και το λιμανάκι αλλά τα άφησε για αργότερα για να μη πάθουμε την πλάκα μας. Σου ανταποδίδω τα θερμά συγχαρητήρια.
Υ.Γ. Καλά τα έργα αλλά να προσέχεις και την υγεία μας.

ΠΟΛΥ ΚΑΛΟ!

Ανώνυμος είπε...

ΝΑ 'ΡΘΕΙΣ ΚΑΙ ΣΤΟΝ ΕΠΙΤΑΦΙΟ Ω ΜΑΝΩΛΛΛΗ ΜΠΑΣ ΚΑΙ ΒΓΑΛΕΙΣ ΠΑΛΙ ΚΑΜΙΑ ΑΝΑΚΟΙΝΩΣΗ