Οι κέδροι της Νάξου και ιδιαίτερα το Κεδρόδασος του Αλυκού, που είναι και το μεγαλύτερο στο νησί, αποτελούν οικότοπους σπάνιας ομορφιάς και παγκόσμιας μοναδικότητας .
Το τελευταίο καιρό λόγω της συνεχούς υποβάθμισης αυτών των εύθραυστων οικοσυστημάτων από την ανθρώπινη παρουσία, οι περιοχές αυτές έχουν ενταχθεί στο πρόγραμμα προστασίας http://junicoast.gr/session/new
( Δείτε εδω http://www.junicoast.gr/documents/0000/0020/junicoast_leaflet.pdf} το οποιο ασχολείται επίσημα με τα σπάνια κεδρόδαση της νότιας Ελλάδας.
Το Κεδροδάσος του Αλυκού Νάξου
Χερσόνησος στη ΝΔ Νάξο, σπάνιας φυσικής ομορφιάς με χρυσές αμμουδιές, απέραντο γαλάζιο και το μοναδικό δάσος με τους Κέδρους τις αμμοθίνες και τους αμμόλοφους. Η ιστορία του Αλυκού, από τα...... σημάδια ζωής που έχουν βρεθεί χρονολογείτε να ξεκινάει από την πρωτοκυκλαδική εποχή, Μινωική, Μυκηναϊκή, Βυζαντινή και Τουρκοκρατία. Το 1888 οι Παλαιολόγοι το αγόρασαν από τους Τούρκους και από αυτούς περιήλθε στο δημόσιο τα επόμενα χρόνια. Κατά την διάρκεια της Χούντας στην Ελλάδα το Αλυκό πουλήθηκε(κατά περίεργο τρόπο) σε ξένη εταιρία με σκοπό την κατασκευή πολυτελούς ξενοδοχειακής μονάδας. Ευτυχώς αυτό δεν έγινε ποτέ και το δάσος έπειτα από πολλά δικαστήρια έγινε πάλι ιδιοκτησία του δημοσίου. Δυστυχώς οι οικοδομές, τα ερείπια και τα μπάζα παραμένουν μέσα στο δάσος και αλλοιώνουν την εικόνα του πανέμορφου τοπιού.
Το δάσος,
Οι «Παράκτιες αμμοθίνες με είδη Κέδρων» αποτελούν σύμφωνα με την Οδηγία των Οικοτόπων (οδηγία ΕΟΚ 92/43) οικότοπο προτεραιότητας (κωδικός 2250*).
Πρόκειται για ένα σπάνιο, εξαιρετικής ομορφιάς οικότοπο, που απαντάται στις ακτές της Νότιας και Δυτικής Ευρώπης. Τα είδη κέδρων που βρίσκονται διάσπαρτα ανάμεσα στις αμμοθίνες, επιβιώνουν στις αντίξοες συνθήκες της δράσης του ανέμου και της άμμου, άλλοτε όρθια και άλλοτε πεσμένα στο έδαφος, δίνοντας στο οικότοπο μια μοναδική σύνθεση από φυσικά γλυπτά.
Στην Ελλάδα, ο οικότοπος αυτός απειλείται από διάφορούς παράγοντες όπως περιορισμένη φυσική αναγέννηση, έλλειψη ευαισθητοποίησης του κοινού, εναπόθεση απορριμμάτων, κόψιμο κλαδιών βόσκηση και άλλα.
Το κεδροδάσος του Αλυκού είναι ένα από τα μεγαλύτερα και πυκνότερα εκ των 8 που υπάρχουν σε ολόκληρη την Ελλάδα. Έχει έκταση περίπου 800 στρέμματα και αποτελείται από αιωνόβια δέντρα, (κέδρους ή αρκεύθους, σκίνους, ρείκια, θυμάρι, ασπαλάθους και άλλα αγριολούλουδα. Οι κέδροι που καλύπτουν το μεγαλύτερο μέρος του δάσους είναι Κωνοφόρο γυμνόσπερμο φυτό ο γιουνίπερος (επιστ. ονομασία Juniperus) είναι γένος που ανήκει στην τάξη των Πευκωδών και στην οικογένεια των Κυπαρισσοειδών . Είναι γνωστός στην Ελλάδα και με τις ονομασίες άρκευθος και κέδρος. Η μέση ηλικία των δέντρων είναι από 200 έως 300 χρόνια, ύψος έως και 6 μέτρα και διάμετρο του κορμού που φτάνει το 1 μέτρο. Οι κέδροι έχουν ριζικό σύστημα που αναπτύσσεται σε ακτίνα τουλάχιστον διπλάσια από το ύψος τους! Εκτός από τις μεγάλες ρίζες τους μια τεράστια ποσότητα πολύ λεπτών ριζών διαμορφώνουν ένα πυκνό πλέγμα που συγκρατεί την άμμο και έτσι διατηρούνται οι αμμόλοφοι. Το κεδροδάσος του Αλυκού είναι χαρακτηρισμένο καταφύγιο άγριας ζωής καθώς φιλοξενεί άγριους λαγούς, ερπετά και πολλά είδη πουλιών.
Προπολεμικά είχε προταθεί να αποτελέσει ‘εθνικόν νησιωτικόν δρυμόν’ χωρίς να έχει κάποιο αποτέλεσμα. Το σημαντικό είναι ότι μετά από τόσα χρόνια το δάσος υπάρχει και οφείλουμε όλοι οι Ναξιώτες, πολίτες και φορείς να το προστατέψουμε, να το κρατήσουμε, καθαρό, όμορφο και να το αναδείξουμε.
Το έστειλε ο Νικόλαος Μουστάκης κάτοικος Αλυκού
Δευτέρα, Απριλίου 25, 2011
Εγγραφή σε:
Σχόλια ανάρτησης
(
Atom
)
1 σχόλιο :
Αυτό το "να το αναδείξουμε" είναι που φοβάμαι εγώ. Ετσι έχει "αναδειχθεί" η δυτική μεριά (Αγία Άννα, Πλάκα, Ορκός, Μικρή Βίγλα) μέσα στο μπετό. Μέρη που μέχρι τη δεκαετία του ΄80 ήταν παράδεισοι και λεηλατήθηκαν στη κυριολεξία. Εύχομαι ο γράφων να μην εννοεί κάτι τέτοιο. Ακόμη, το Αλυκό θέλει προστασία από τους καταπατητές που το "τρώνε" σιγά σιγά. Μέχρι και ο Κοπελούζος έχει χωθεί εκεί. Και επιτέλους να πέσουν τα χουντοκτίρια και να αποκατασταθεί ο χώρος(αναδάσωση)
Δημοσίευση σχολίου