Πάγκαλος... ο καταραμένος Σίσυφος της ελληνικής πολιτικής ζωής

Γράφει ο Παναγιώτης Τραϊανού
«Μαζί τα φάγαμε» και ... «Μαζί θα ζήσουμε».
«Μας αποκάλυψε» και... θα τον «αποκαλύψουμε».
Μελετώντας κάποιος την κατ’ εξακολούθηση προκλητική συμπεριφορά του Πάγκαλου, αν μη τι άλλο θα απορέσει με τα "ευρήματα" της μελέτης του. Για τον νεοταξίτη μπιλντεμπεργκιανό Πάγκαλο είναι τουλάχιστον παράλογο ν’ αποκαλεί φοιτητές του "κώλου" τους φοιτητές του LSE. Για έναν πολιτικό, ο οποίος εκλέγεται από τις ψήφους των πολιτών, είναι τουλάχιστον παράλογο να τους αποκαλεί δημοσίως "ζώα". Για έναν "σοσιαλιστή", ο οποίος έφαγε γλυκό ψωμάκι, διορίζοντας οπαδούς του στο δημόσιο, είναι τουλάχιστον παράλογο να τους αποκαλεί άχρηστους. Για έναν γιο και εγγονό στρατιωτικών –ο οποίος δηλώνει μάλιστα περήφανος γι’ αυτούς— είναι τουλάχιστον παράλογο να χαρακτηρίζει τους στρατιωτικούς "αντιπαραγωγικούς". Για έναν πατέρα μιας δημοσίου υπαλλήλου είναι τουλάχιστον παράλογο να ισχυρίζεται ότι.... οι δημόσιοι υπάλληλοι είναι κοπρίτες. Τέλος, για έναν άνθρωπο, ο οποίος ψήφισε υπέρ του ΔΝΤ και θα έπρεπε να "γλύφει" έναν εξοργισμένο λαό, είναι τουλάχιστον παράλογο να βγαίνει και να τον προκαλεί, λέγοντας το περίφημο …"μαζί τα φάγαμε".

Όλα αυτά δεν είναι απλά περίεργα και παράλογα, αλλά αυτοκτονικά. Τι συμβαίνει λοιπόν με τον Πάγκαλο; Γιατί έχει αυτές τις τάσεις αυτοχειρίας; Θεωρητικά, για κάποιον "ψυλλιασμένο", αυτό θα μπορούσε να είναι ο ρόλος που έχει αναλάβει ως αντιπρόεδρος της κυβέρνησης των δωσίλογων του ΔΝΤ. Τραβάει πάνω του το μίσος, αλλά και την προσοχή της κοινωνίας, για να προστατεύσει τον προδότη, ο οποίος παριστάνει τον Πρωθυπουργό. Αποπροσανατολίζει την κοινωνία εκείνος ο ισχυρός παράγοντας της προδοτικής κυβέρνησης, ο οποίος δεν έχει μεγάλο κόστος αν φορτωθεί το μίσος της. Αυτό έχει τη λογική του
Διαβάστε την συνέχεια στο....http://eamb-ydrohoos.blogspot.com/2011/01/blog-post_19.html