Γράφει ο Δημήτρης Κραουνάκης
Φωτογραφίες από το αρχείο του.
Κάθε Οκτώβριο του Αγ.Δημητρίου δέχομαι διάφορα τηλέφωνα
για ευχές από «φίλους»… Ανθρώπους που μπορεί σε όλη την διάρκεια του χρόνου να
μην έχουμε ανταλλάξει ούτε ένα τηλεφωνικό γεια.. Πως το βαριέμαι αυτό το..
ετήσιο, δήθεν ενδιαφέρον κάποιων..
Χάθηκε πια η
ανθρώπινη επαφή που είχαμε πριν λίγα χρόνια με τους ανθρώπους που
ξεχωρίζαμε και αγαπούσαμε.. Τώρα oι περισσότεροι συνομήλικοι μου.. βαριούνται που ζουν και οι
νεότεροι έχουν «χαθεί» μέσα στα.. facebook, τα twitter και τα skype… Δεν λέω, χρήσιμα «εργαλεία» όλα αυτά, όμως πολλούς τους
έχουν οδηγήσει στην απομόνωση, στην κατάθλιψη και......
άλλους – δυστυχώς - σε ακόμα
χειρότερα…
Όμως κάθε Οκτώβριο είχα και εγώ να θυμηθώ κάποιους
ανθρώπους που αγαπούσα και που δεν τους θυμόμουν μια φορά τον χρόνο… Ανάμεσα
τους και μία φίλη που δούλεψα μαζί της
είκοσι δύο χρόνια. Την Καίτη Χωματά που
«έφυγε» την ημέρα των γενεθλίων της στις 24 Οκτωβρίου 2010.
Σήμερα σκέφτηκα να γράψω δυο λόγια για την Καίτη, μια και
αυτές τις μέρες συμπληρώνονται τα τρία χρόνια από το φευγιό της….
Δυνατός άνθρωπος η Χωματά με
μεγάλες αντοχές, πάλεψε με τον καρκίνο περισσότερα από είκοσι πέντε χρόνια και
πάντα με το μικρόφωνο στο χέρι…Μάλλον το τραγούδι της έδινε την δύναμη για ζωή
και η αγάπη του κόσμου που την συντρόφευσε 46 ολόκληρα χρόνια…
Εγραφα πριν δυο χρόνια: «…Η
περιπέτεια της υγείας της κράτησε πολλά χρόνια, την βασάνισε.. Eκεί στα 1986
όλοι νομίζαμε ότι τα προβλήματα είχαν
ξεπεραστεί..
Τότε την γνώρισα, στα πρώτα νέα της βήματα στην μπουάτ «Μαρκίζα» του αγαπημένου
μου φίλου Κώστα Γεραπετρίτη στα Εξάρχεια, που έφυγε και αυτός νωρίς… Μαζί της
έκανα τις πρώτες μουσικές παραγωγές
μου το 1987, τις πρώτες συναυλίες της σε
όλη την Ελλάδα παρέα με τον Γιάννη Σπανό και το άλλο κορίτσι του ‘60 την Αλέκα
Μαβίλη.
Μαζί τον χειμώνα του ίδιου χρόνου
φτιάξαμε την μπουάτ «Αυλαία» στην Πλατεία Κολιάτσου, μαζί γιορτάσαμε το 1989 τα
είκοσι πέντε χρόνια της στο τραγούδι με μια θριαμβευτική συναυλία στο θέατρο
«Λυκαβηττού», μαζί γεμίσαμε ασφυκτικά το παλαί ντε σπόρ της Θεσσαλονίκης το
1990 και όλα τα μεγάλα υπαίθρια θέατρα της Ελλάδας το 1992. Μαζί βρεθήκαμε σε
κάθε γωνιά της πατρίδας μας από το 1992 ως το 2008 που ήταν και η τελευταία
συναυλία μας στην Τήνο…Είκοσι δύο χρόνια παρέα με την Καίτη…»
Αν θέλεις να μάθεις περισσότερα για την εκείνη, διάβασε
κάποια κείμενα που έγραψα πριν δυο χρόνια..
Μ ένα τραγούδι της που αγαπώ πολύ, το «Μιλάς» του Γιάννη
Σπανού σε στίχους του Κώστα Γεωργουσόπουλου [1969] που πάντα της ζητούσα να
λέει σε όλες τις συναυλίες μας
[αφιερωμένο σε όλους τους «φίλους» που «μιλούν» με την..
«σιωπή»!] και έντεκα φωτογραφίες της - από τις εκατοντάδες που έχω στο αρχείο
μου - θα κλείσω αυτό το μικρό σημείωμα - στην αγαπημένη φίλη που έφυγε εκείνη
την Κυριακή του Οκτώβρη του 2010.. Την κορυφαία του «νέου κύματος» που σημάδεψε
με την φωνή και την παρουσία της μια
ολόκληρη εποχή …
http://youtu.be/QPc_oVWqTnE «Μιλάς..»
Φωτογραφίες:
- Η πρώτη επαγγελματική φωτογραφία της Καίτης το 1964 όταν τραγούδησε το «Μια αγάπη για το καλοκαίρι» του Γιάννη Σπανού και Γιώργου Παπαστεφάνου.
- Η φωτογραφία στην μπουάτ «Μαρκίζα» στα Εξάρχεια, του φίλου μου Κώστα Γεραπετρίτη – που αναβίωσε εκεί την εποχή των μπουάτ του 1960 φιλοξενώντας στον χώρο του σπουδαία ονόματα όπως η Φλέρυ Νταντωνάκη, η Αρλέτα, ο Γιάννης Σπανός κά. Εκεί γνώρισα την Καίτη το 1986. Στην φωτογραφία ο Κώστας Γεραπετρίτης, μαζί με την Καίτη Χωματά και την Ρένα Κουμιώτη.
- Νέο ξεκίνημα για την Καίτη – μετά το δυνατό πρώτο κτύπημα του καρκίνου, που νίκησε - με την συναυλία που της οργάνωσα το 1987 στο Στάδιο Ειρήνης και Φιλίας. Η φωτογραφία από το «πάρτι» που προηγήθηκε της συναυλίας. Από αριστερά: Καίτη Χωματά, Γιάννης Σπανός, Ιρένε Μαραντέϊ, Γιώργος Σταυριανός, Αννα Αδριανού, η Τζένη Ρουσσέα στα κόκκινα, η Κωστούλα Μητροπούλου και η Γωγώ Αντζολετάκη μ ένα…περίεργο ύφος!
- Αναμνηστική φωτογραφία από τις πρώτες μας συναυλίες το 1987. Ο Νικόλας Μητσοβολέας, ο Γιάννης Σπανός, ο Βασίλης Τζίμας η Καίτη Χωματά και η άλλη αγαπημένη μου η Αλέκα Μαβίλη [ τι έχει γίνει αυτό το κορίτσι; ]
- Η Καίτη Χωματά τραγουδά στην μπουάτ «Αυλαία» που έφτιαξα το 1987 για εκείνη. Ανάμεσα στους φίλους που διακρίνω στη φωτογραφία η Μαρία Ζαχούρ, η Κάτε Παπανικολάου, ο Σπύρος Μπιμπίλας, η Σόνια Ζαχαράτου…
- Εγώ μαζί με την Καίτη στο μπαρ της «Αυλαίας» το 1988 μετά τον… «τσακωμό» μας το 1987!!.
- Η Καίτη Χωματά τραγουδά στις 9 Σεπτεμβρίου του 1989 στο θέατρο Λυκαβηττού στη συναυλία μας για τα 25 χρόνια της στο τραγούδι.. Τι ονειρεμένη βραδιά, με σχεδόν 7000 θεατές να τραγουδούν όλες τις αγαπημένες μελωδίες του «νέου κύματος»…
- Ωραίες στιγμές στο Βαθύ της Καλύμνου στις 27 Αυγούστου του 1999, την επομένη συναυλίας μας που οργάνωσε το Υπουργείο Εθνικής Αμυνας στο ακριτικό νησί. Στη φωτογραφία η Καίτη Χωματά, η αφεντιά μου και η Φωτεινή Σαββατιανού. Τίποτα δεν έμεινε από τότε…
- Ο Μιχάλης Κανίνης, η Πέπη Θεοχάρη και η Καίτη Χωματά τον Ιανουάριο του 2001 στην σκηνή του νέου τότε θεάτρου «Κατερίνα Βασιλάκου» - στην παρουσίαση που έγινε για τους δημοσιογράφους - με αφορμή μεγάλη περιοδεία που έγινε με την συνεργασία του ΟΑΕΔ που για πρώτη φορά τότε ασχολήθηκε με τον πολιτισμό.
- Από την ίδια βραδιά το 2001. Ο αγαπημένος μου φίλος ηθοποιός Φάνης Κερανίδης, η Φωτεινή Σαββατιανού, η Καίτη Χωματά, έχοντας στο κέντρο την Κατερίνα Βασιλάκου, σε μια από τις τελευταίες φωτογραφίες της. Πέντε μήνες μετά η πολύ αγαπημένη μου Κατερίνα «έφυγε»..
- Και μια τελευταία φωτογραφία από εκείνη την περιοδεία στην ακριτική Σύμη στις 25 Ιουλίου του 2001. Οι τραγουδιστές Μιχάλης Κανίνης και Φωτεινή Σαββατιανού, ο τότε Δήμαρχος Μιλτιάδης Σαρρής και η Καίτη Χωματά μετά την συναυλία που την αφιερώσαμε στη μνήμη της Κατερίνας Βασιλάκου, που είχε «φύγει» είκοσι μέρες πριν... Και τι δεν θυμάμαι από εκείνες τις μέρες σε αυτό το πανέμορφο νησί… Και από τότε δεν έμεινε τίποτα… Μόνο θυμός - τότε και τώρα - από την άθλια συμπεριφορά των ίδιων… «φίλων»…
Δεν υπάρχουν σχόλια :
Δημοσίευση σχολίου