Από το ημερολόγιο του Απεραθίτικου Συλλόγου 2019 που είναι αφιερωμένο στο "Νικολό και Μαριετώ ένα ζευγάρι διαλεκτό" του Ν. Σφυρόερα.

ΙΟΥΛΙΟΣ
Καλοκαιριάτικο γράμμα
Αγαπητή μου Μαριετώ
το καλοκαίρι αρχίζει,
κι ο νους μου στων Προβολακιώ
τη ρεμαθιά ‘υρίζει.
Θυμούμαι πο ‘πααίναμε
μαζί κι δυο ‘κει κάτω,
να ξεκαλοκαιρέψομε
στου μύλου το μιτάτο.
Θυμούμαι το κολύμπι μας
στου μύλου μας τη στέρνα,
κι ήμεσταν ολοτσίτσιδοι
κι όποιος θέλει ας επέρνα.
Θυμούμαι τα συκάμινα,
τα σύκα, τα καρύδια,
τσι φούσκες, τα δαμάσκηνα,
μα και τ’ αποραβδίδια.
Θυμούμαι την απλωταριά
ποπέφταμε τα βράδια,
και κάναμε τ' αντρόυνο,
κι ήμεσταν όλο χάδια.
Θυμούμαι το παπλάκισμα
μεσ' το λογγό του ρυάκα,
κι ετράβου ντο φουστάνι σου,
κι ετράβας μου τη βράκα.
Θυμούμαι που δεν ήθελες,
τάχα μου, να σ’ αγγίζω,
κι ύστερα πάλι μ’ έβανες
να σε παιζογλεντίζω.
Μα ποιό να πρωτοθυμηθώ
και ποιό στερνό ν’ αφήσω;
Π’ όσο τα λέω όλα ‘φτα,
μόρχεται να δακρύσω.
Σε φιλώ
Ο Νικολός