Ημερίδα με θέμα τα "Αγροτικά μνημεία της Νάξου ΙΙ"

Κυριακή 1 Απριλίου, 7μ.μ.

Θεατρικό Μουσείο Ι. Καμπανέλλης, Παραλία Γρόττας, Χώρα Νάξου

Χαιρετισμοί

Ομιλίες

• Στέλιος Λεκάκης, Τα αγροτικά μνημεία της Νάξου, μια ανακεφαλαίωση των συζητήσεων μέχρι σήμερα

• Γιάννης Βερώνης, Η πολιτιστική σημασία και ο προορισμός των αγροτικών μνημείων της Νάξου

• Kωνσταντίνος Τουμπακάρης, Οι ανεμόμυλοι και οι νερόμυλοι της....

Νάξου

• Κατερίνα Κανακάρη, Καταγραφή και ανάδειξη της αγροτικής κληρονομιάς της Αμοργού

Παρεμβάσεις

Διάλογος

Πληροφορίες: www.monumenta.org, info@monumenta.org, 6972268659

Η ημερίδα γίνεται στο πλαίσιο του προγράμματος: Co-creating heritage; Bottom-up planning for heritage management in rural areas (AHRC Cultural Value, Follow on Funding Scheme)

Θεματική της ημερίδας

Τα τελευταία χρόνια, ως αποτέλεσμα της οικονομικής ύφεσης και της επιστροφής ανθρώπων στην ενδοχώρα της Ελλάδας, των νέων αναγκών της αγροτικής παραγωγής, της τουριστικής πίεσης ή της νοσταλγικής θεώρησης ενός χαμένου πια τρόπου ζωής, παρατηρούμε ένα συστηματικό ενδιαφέρον γύρω από το αγροτικό τοπίο των νησιών και των σχετικών αγροτικών κατασκευών που φιλοξενεί.

Η Νάξος, ένα νησί που συνεχίζει να στηρίζει την οικονομία της στον αγροτικό τομέα έχει και διατηρεί σε μεγάλο βαθμό την αγροτική της κληρονομιά. Σε όλο το νησί διατηρούνται μνημεία που χρονολογούνται από τους αρχαίους χρόνους μέχρι τα μέσα του 20ού αιώνα. Τα μνημεία αυτά διηγούνται με τον πιο εύληπτο τρόπο την καθημερινότητα των Ναξιωτών, κυρίως του 19ου και α' μισού του 20ού αιώνα, και αποτελούν αναπόσπαστο κομμάτι του τοπίου της Νάξου. Κατασκευασμένα με τεχνικές κατασκευής που απαιτούσαν ιδιαίτερη δεξιότητα, απειλούνται σήμερα με καταστροφή ή αλλοίωση από φυσικούς και ανθρωπογενείς παράγοντες.

Η ημερίδα, (σε συνέχεια της ημερίδας που πραγματοποιήθηκε το 2016) στο πλαισιο του προγράμματος Co-creating heritage; Bottom-up planning for heritage management in rural areas (AHRC Cultural Value, Follow on Funding Scheme) εστιάζει σε όλα τα κτίσματα αγροτικής και κτηνοτροφικής χρήσης, (αλώνια, ανεμόμυλους, νερόμυλους, μιτάτα, πηγάδια, ξερολιθιές, καμίνια, πατητήρια, γεφύρια, κρήνες, μονοπάτια), τα περισσότερα προϊόντα ανώνυμης, χρηστικής, λαϊκής αρχιτεκτονικής, και υπό το πρίσμα των παραπάνω εξελίξεων, ανοίγει τη συζήτηση για το νομικό πλαίσιο προστασίας, την τουριστική, λειτουργική και εκπαιδευτική αξιοποίησή τους, τη σχέση τους με τον άυλο πολιτισμό του νησιού και τα σχετικά επαγγέλματα του αγρότη και του βοσκού αλλά και τους τρόπους προστασίας και ένταξής τους στο απόθεμα της πολιτιστικής κληρονομιάς σε τοπικό και εθνικό επίπεδο.