ΑΣ ΜΙΛΗΣΟΥΜΕ ΛΟΙΠΟΝ ΓΙΑ ΧΡΕΟΚΟΠΙΑ.

Γράφει ο Νίκος Μαρούλης*
Είναι γεγονός ότι, μετά το ξέσπασμα της παγκόσμιας οικονομικής κρίσης, πολλές οικονομίες χωρών, των οποίων οι μακροοικονομικοί δείκτες βρισκόταν σε άσχημη βαθμολογική θέση την τελευταία 5ετια και όχι μόνο, θα ήταν οι πρώτες, που θα δέχονταν ισχυρό πλήγμα, στο εσωτερικό τους περιβάλλον και στον κοινωνικοοικονομικό τους ιστό.
Και είναι αλήθεια, ότι η ελληνική οικονομία, ήταν από τις πλέον αδύναμες οικονομίες της ευρωζώνης. Βέβαια σκοπός μου, δεν είναι να αναλύσω τα διαρθρωτικά προβλήματα της ελληνικής οικονομίας. Λίγο έως πολύ, τα έχουμε πληροφορηθεί, τα έχουμε ακούσει, διαβάσει και κυρίως τα βιώνουμε καθημερινά οι περισσότεροι από εμάς!!
Σκοπός μου είναι, μέχρι εκεί που φτάνουν οι γνώσεις μου και πάντα σύμφωνα με αυτά που ισχύουν ως παραδείγματα από το παρελθόν και αυτά που ισχύουν στην διεθνή οικονομική βιβλιογραφία και.... συγκύρια στο παρόν, να αναφέρω κάποιες λεπτομέρειες σχετικά με το ενδεχόμενο χρεοκοπίας μιας οικονομίας (εύχομαι, όχι της ελληνικής!!!).


ΑΙΤΙΑ ΧΡΕΟΚΟΠΙΑΣ ΜΙΑΣ ΟΙΚΟΝΟΜΙΑΣ

Οι βασικοί λόγοι, κυρίως, που οδηγούν μια οικονομία στην χρεοκοπία είναι :

1. τα συνεχή και για πολλά χρόνια, ελλείμματα του κρατικού προϋπολογισμού, όταν αυτά συνοδεύονται από αλλεπάλληλα δάνεια, προκειμένου να καλυφτεί η <<μαύρη τρύπα>> και όχι μέσω ενός ορθολογικού, αναπτυξιακού σχεδιασμού.
2. οι διεθνείς οικονομικές συγκυρίες ( παγκόσμια οικονομική ύφεση, πόλεμος κτλ).
3. κερδοσκοπικά παιχνίδια ( από διεθνείς επενδυτικούς οίκους, οικονομίες άλλων χωρών κτλ).



Όσο αφορά την ελληνική οικονομία, η 1η και 2η εκδοχή, ισχύει σίγουρα για εμάς, ενώ για την 3η , το αφήνω στην κρίση σας!!!


ΣΥΝΕΠΕΙΕΣ ΤΗΣ ΧΡΕΟΚΟΠΙΑΣ

Τα αποτελέσματα της χρεοκοπίας μιας οικονομίας δυστυχώς είναι αρνητικά και επηρεάζουν την χώρα, τόσο στο εσωτερικό, όσο και στο εξωτερικό της περιβάλλον.



Δηλαδή συνήθως έχουμε, όσο αφορά το εξωτερικό της περιβάλλον:

Με την χρεοκοπία της οικονομία μιας χώρας, οι πιστωτές της χάνουν ολόκληρο ή ένα μέρος (γίνονται σκληρές διαπραγματεύσεις) από τα χρηματικά κεφάλαια (και τόκους που αναλογούν σε αυτά) που έχουν δανείσει σε αυτήν (άρα και ότι υποχρεώσεις έχουν από αυτήν!!). Αυτή είναι η θετική πλευρά. Το αρνητικό στην περίπτωση αυτή είναι ότι, η χώρα καταδικάζεται <<εις θάνατον>> στις διεθνείς αγορές, αφού κανένας λογικός και σωστός επενδυτής δεν πρόκειται να της δανείσει χρήματα. ( οι τοκογλύφοι ίσως ναι!, αλλά φανταστείτε το επιτόκιο, άρα το ύψος στο spread!!!).

Όσο αφορά το εσωτερικό της περιβάλλον:

Δημιουργούνται τριγμοί στον τραπεζικό κλάδο, γιατί η κυβέρνηση αναγκάζεται να κλείσει τις τράπεζες για ένα χρονικό διάστημα μέχρι να εξομαλυνθεί η κατάσταση ( αυτό γίνεται γιατί όλοι οι πολίτες τρέχουν στις τράπεζες να πάρουν τις καταθέσεις τους, κάτι το όποιο δεν είναι δυνατόν να γίνει σε ολόκληρο το ποσόν!!). Οι τράπεζες ,μην ξεχνάμε, ότι είναι και αυτές κάτοχοι ομολόγων τους δημοσίου, δηλαδή πιστωτές του, άρα χάνουν και αυτές, σημαντικά χρηματικά κεφάλαια. επίσης μειώνεται και η ρευστότητα στην αγορά, το οποίο με την σειρά του οδηγεί σε ραγδαία πτώση στα έσοδα των επιχειρήσεων και του κράτους μέσω της φορολογίας.

Επίσης, η παραγωγή αγαθών και υπηρεσιών συρρικνώνεται, το χρήμα μέχρι να εξομαλυνθεί η κατάσταση θα χάσει εν μέρει την αξία του, το χρηματιστήριο θα καταρρεύσει, όπως και η αγορά ακινήτων σε μεγαλύτερο μέγεθος, η οικοδομική δραστηριότητα και τελευταίο αλλά εξίσου σημαντικό ο τουρισμός λόγο του ασταθούς κοινωνικού και πολιτικού κλίματος που θα δημιουργηθεί.

Να υπενθυμίσουμε ότι πρόσφατα παραδείγματα χωρών των οποίων οι οικονομίες τους χρεοκόπησαν, είναι η Ισλανδία το 2007, η Αργεντινή το 2002, η Ρωσία το 1998. Η Γερμανία έχει στο ενεργητικό της 2 χρεοκοπίες, η 1η το 1923 μετά τον 1ο παγκόσμιο πόλεμο και η 2η το 1948 μετά το τέλος του 2ου παγκοσμίου πολέμου!!


* Ο Νίκος Μαρούλης είναι καθηγητής οικονομικών δευτεροβάθμιας εκπαίδευσης.