«Τα νησιά είναι η φυσική έδρα του μπιτς βόλεϊ....οι πρώτοι αγώνες έγιναν στη Νάξο ακόμα από το 1984»

Οταν το 1987 ο Δημήτρης Βελώνης έπαιζε στη Νάξο μπιτς βόλεϊ μαζί με τους κορυφαίους βολεϊμπολίστες του ελληνικού βόλεϊ δεν φανταζόνταν ποτέ ότι 23 χρόνια αργότερα θα γίνονταν μέλος της Επιτροπής Μπιτς Βόλεϊ της ΕΟΠΕ και μάλιστα ενώ το άθλημα στην ενδιάμεση πορεία του θα έχει καταγράψει δεκάδες επιτυχίες και θα έχει γίνει Ολυμπιακό.
Γόνος του κορυφαίου παράγοντα του Απόλλωνα Στέλιου Βελώνη που ίδρυσε και το τμήμα βόλεϊ του ιστορικού συλλόγου της Ριζούπολης, ο Δημήτρης Βελώνης αγωνίστηκε για πολλά χρόνια στην ομάδα βόλεϊ του Απόλλωνα από το 1978 έχοντας μάλιστα για έδρα την Καισαριανή. «Γεννήθηκα στην Καισαριανή το 1964 κι ο πατέρας μου λόγω της αγάπης του για τον Απόλλωνα ίδρυσε την ομάδα του βόλεϊ. Στη Ριζούπολη δεν υπήρχε γήπεδο βόλεϊ κι έτσι η ομάδα είχε έδρα την Καισαριανή. Εκεί πρωτοέπαιξα βόλεϊ και αργότερα εγκατασταθήκαμε μόνιμα στη Νάξο για επαγγελματικούς λόγους, αγωνίστηκα στον Παναξιακό όπου μέχρι και....... σήμερα είμαι κοντά στον σύλλογο».

Αν και οι παραλίες της Αττικής (Βάρκιζα και Φώκαια) διεκδικούν την πατρότητα των πρώτων οργανωμένων τουρνουά μπιτς βόλεϊ στην Ελλάδα την διετία 1987-89, ελάχιστοι γνωρίζουν πως οι πρώτοι αγώνες έγιναν στη Νάξο ακόμα από το 1984. «Πράγματι, η παραλία του Αγ.Γεωργίου ήταν κάθε καλοκαίρι τόπος συγκέντρωσης των κορυφαίων αθλητών και αθλητριών εκείνης της εποχής και μαζεύονταν πολύς κόσμος για να τους θαυμάσει. Μεταξύ αυτών οι αδελφοί Καζάζη, οι Κουτσονίκας, Τζεβελεκίδης, Τσιγαρίδας, Γεωργιάδης, Κελέμπελης, Γρίσπος και από γυναίκες οι Κωστοπούλου, Ροτσίδου, Μιχαλοπούλου κ.α. Μου άρεσε πολύ το άθλημα και λόγω της φιλίας μου με τον Χάρη Σιδερή αλλά και τον Μανώλη Παπαδάκη που ήταν στο ΔΣ της ΕΟΠΕ διατηρούσαμε πάντα το... μικρόβιο του μπιτς βόλεϊ και κάναμε κάθε καλοκαίρι ερασιτεχνικά τουρνουά μέχρι που φτάσαμε στη διοργάνωση του τουρνουά Μasters το 2009 και το 2010 με τεράστια επιτυχία και μεγάλη ανταπόκριση από τον κόσμο και τους ντόπιους κατοίκους».

Με τη νέα διοίκηση του Αχιλλέα Μαυρομάτη ο Δημήτρης Βελώνης πήρε για πρώτη φορά τον πρώτο του επίσημο ρόλο στην ΕΟΠΕ, ως μέλος της Επιτροπής μπιτς βόλεϊ. «Τα τελευταία δύο χρόνια ήταν περίοδος απραξίας για το βόλεϊ και το μπιτς βόλεϊ διότι όλοι ασχολούνταν με τις διοικητικές κόντρες και όχι με την ουσία που είναι το αγωνιστικό. Ευτυχώς το μπιτς βόλεϊ πάει πολύ καλύτερα από το βόλεϊ σάλας. Άντεξε στις πιέσεις κι αυτό οφείλεται στον τρόπο λειτουργίας του και στους ανθρώπους που το διοικούν. Οι υπεύθυνοι του τμήματος λειτουργούν άψογα και επαγγελματικά. Μπορώ να το βεβαιώσω διότι έζησα από μέσα τον τρόπο λειτουργίας και εδώ στην Κω, και στη Νάξο αλλά και σε άλλα τουρνουά».

Ποιος είναι ο στόχος σας στη νέα Επιτροπή μπιτς βόλεϊ;
«Ευχαριστώ τον Αχιλλέα Μαυρομάτη αλλά και τον Γιάννη Στουραϊτη που με εμπιστεύτηκαν. Γνωρίζω καλά τον Στουραϊτη και ξέρω ότι μπορεί να προσφέρει πολλά. Εμείς οι νησιώτες μπορούμε να προσφέρουμε πολλά στο μπιτς βόλεϊ. Τα νησιά μας είναι η φυσική έδρα του αθλήματος και πρέπει να το αναπτύξουμε ακόμα περισσότερο. Οι παραλίες, η άμμος, ο ήλιος, η φύση του αθλήματος ταιριάζει απόλυτα σε όλες τις ηλικίες και δεν είναι τυχαίο πως και οι τουρίστες μας ζητούν πλέον υποδομές με γήπεδα μπιτς βόλεϊ».

Ποιος είναι ο απολογισμός από το Ευρωπαϊκό πρωτάθλημα στην Κω;
«Ηταν όλα τέλεια. Δεν το λέω μόνο εγώ, αλλά οι αθλητές και οι ξένες αποστολές κι αυτό είναι το πιο σημαντικό. Οι γεμάτες εξέδρες, οι βραδυνοί αγώνες, το υψηλό αγωνιστικό επίπεδο, η παρουσία τηλεόρασης και χορηγών, οι πολύ καλές υποδομές του νησιού συνθέτουν το τέλειο αποτέλεσμα το οποίο αποτελεί την καλύτερη προβολή της Ελλάδας στο εξωτερικό. Γενικά πιστεύω ότι το μπιτς βόλεϊ θα πρέπει να αγκαλιαστεί και να αξιοποιηθεί ακόμα περισσότερο από την τουριστική στρατηγική της χώρας αλλά και των κοσμοπολίτικων προορισμών. Οπως βλέπετε οι τουρίστες ανταποκρίνονται άμεσα και γίνονται οι καλύτεροι οπαδοί των ομάδων που αγωνίζονται».

Στο αγωνιστικό επίπεδο ποια είναι τα συμπεράσματά σας για την Κω;
«Σε γενικό επίπεδο η διοργάνωση θύμιζε Παγκόσμιο πρωτάθλημα αφού πολλές από αυτές τις ομάδες αγωνίζονται στα Παγκόσμια Σιρκουί. Τα ελληνικά πλασαρίσματα μπορεί να μην ήταν κοντά στα μετάλλια αλλά τηρουμένων των αναλογιών ήταν πιο ψηλά από τις δυνατότητες των νεαρών παιδιών που απ΄ ότι γνωρίζω κάνουν μεγάλη προσπάθεια. Δεν φτάνει, όμως, αυτό. Ο ανταγωνισμός τρέχει, όλες οι χώρες κάνουν αγώνα δρόμου και πρέπει να τρέξουμε κι εμείς. Πρέπει να βοηθήσουμε τις ομάδες μας να ανεβάσουν το επίπεδο τους και να βγάλουμε και νέα παιδιά. Είναι πολύ καλό να κάνουμε επιτυχημένες διοργανώσεις αλλά εάν έχουμε ομάδες μέσα στα μετάλλια το άθλημα θα μπορέσει να μείνει ψηλά στη συνείδηση των Ελλήνων φιλάθλων και φυσικά να διεκδικήσει μεγαλύτερο μερίδιο από διαφημιστικά έσοδα».
Πηγή