Ο συγγραφέας Βασίλης Αλεξάκης στο Μονόγραμμα

 Αθηναίος, με ρίζες από τη Σαντορίνη, γεννήθηκε στην Καλλιθέα το 1943. Τελείωσε το Γυμνάσιο στη Λεόντειο κι αυτό καθόρισε εν πολλοίς την πορεία του, αφού από το σχολείο αυτό, εξασφάλισε μια υποτροφία για να σπουδάσει δημοσιογραφία στο εξωτερικό. Έτσι, σε ηλικία 17 ετών βρέθηκε σπουδαστής στη Γαλλία, στην ανωτάτη Δημοσιογραφική Σχολή της Λιλ.

   Τελειώνοντας τη Σχολή πηγαίνει στο στρατό, στη μόλις τότε δημιουργηθείσα, πριν τη χούντα, Τηλεόραση Ενόπλων Δυνάμεων. Και επειδή την είχε ο στρατός, όσοι στρατιώτες είχαν σχέση με το σινεμά ή με τη δημοσιογραφία, ή γνώριζαν μια..... ξένη γλώσσα, υπηρετούσαν εκεί. Εκεί ο Βασίλης Αλεξάκης γνώρισε φίλους ζωής. Τον Πανουσόπουλο, τον Περάκη που έκανε και την σχετική ταινία “Λούφα και Παραλλαγή”, τον Θανάση Αρβανίτη, τον Τάκη Γιαννόπουλο. Εκεί άρχισε να τον ενδιαφέρει το σινεμά. Μετέφραζε ντοκιμαντέρ από τα γαλλικά, και έγραφε τα κείμενα για τις εκφωνήτριες. Όλα αυτά για κάποιους μήνες μέχρι που έγινε η χούντα που τους σταμάτησε, αφού έφερε δικούς της.

   Ταυτόχρονα δούλευε για εφημερίδες Ελληνικές. Τα πρώτα κείμενα τα έδωσε τότε σε ένα περιοδικό που έβγαζε ο Κωστής Μπαστιάς.

   Το 1968 έφυγε και εγκαταστάθηκε στο Παρίσι. Παντρεύτηκε με Γαλλίδα το '69, και μπόρεσε σχετικά εύκολα να βρει δουλειά. Ο ίδιος πιστεύει ότι βοήθησε κι ο Μάης του ΄68, υπήρχε τότε ένα κλίμα πολύ φιλόξενο για τους ξένους.

   Στο Παρίσι δούλεψε ως δημοσιογράφος στη "Le Monde" και κριτικός βιβλίου στο ειδικό ένθετο της ίδιας εφημερίδας. Άρχισε να εξοικειώνεται αρκούντως με τη γαλλική γλώσσα στην οποία τελικά έγραψε τα πρώτα του μυθιστορήματα.

   Μετά από μια δεκαετία στη Γαλλία, ζώντας με γαλλική οικογένεια, και γράφοντας κάθε μέρα γαλλικά ως δημοσιογράφος, περιγράφει πώς «άρχισαν να υποχωρούν τα ελληνικά» . Όμως αφού έγραψε τα πρώτα του βιβλία στα γαλλικά, αισθάνθηκε την ανάγκη να «ξαναμάθει ελληνικά» όπως λέει ο ίδιος. Να ξαναγράψει ελληνικά. Έτσι έγραψε το «Τάλγκο», το πρώτο βιβλίο στα ελληνικά και το οποίο αργότερα μετέφρασε στα γαλλικά. Το «Τάλγκο» κυκλοφόρησε στην Ελλάδα γύρω στο 1981, από τον Εξάντα, και έκτοτε πια χρησιμοποιεί και τις δύο γλώσσες. Γράφει πότε στη μία, πότε στην άλλη.

   Η μοναξιά, η μνήμη, η φιλία, η πρώτη λέξη στην ιστορία του κόσμου, η ελληνική κρίση, είναι από τα θέματα που απασχολούν τα μυθιστορήματά του.

   Ο Βασίλης Αλεξάκης έχει ασχοληθεί επίσης με το χιουμοριστικό σκίτσο και με τον κινηματογράφο.

   Έργα του έχουν εκδοθεί, εκτός από τη Γαλλία, όπου κυκλοφορούν ταυτόχρονα σχεδόν με την Ελλάδα, στη Γερμανία, την Ισπανία, την Αρμενία, την Ιταλία, τη Ρωσία, την Τουρκία, την Αργεντινή, τις ΗΠΑ και το Ισραήλ.

   Εκτός από τα βιβλία του, έχει σκηνοθετήσει και μια ταινία μικρού μήκους "Είμαι κουρασμένος", που απέσπασε το βραβείο του Γαλλικού Κέντρου Κινηματογράφου το 1982, τηλεταινίες και θεατρικά έργα.


Παραγωγός Γιώργος Σγουράκης, σκηνοθεσία Βασίλης Κεσίσογλου, φωτογραφία Στάθης Γκόβας, ηχοληψία Νίκος Παναγοηλιόπουλος, μοντάζ Σταμάτης Μαργέτης, διεύθυνση παραγωγής Στέλιος Σγουράκης