Αν ένας άνθρωπος στο νησί μας επάνω θα εδικαιούτο να μιλήσει για το Κυκλοφοριακό (κυκλοφοριακές ρυθμίσεις), αυτός δεν θα μπορούσε να είναι άλλος από τον άλλοτε πασίγνωστο στις Κυκλάδες πολύπειρο τροχονόμο, Γιώργο Κατσικαδάκο. Τώρα, στα 83 του, ακούει, μαθαίνει, βλέπει και διατυπώνει ευθαρσώς τις απόψεις του για τους δρόμους, τις μονοδρομήσεις, τα σήματα της τροχαίας, και τις κυκλοφοριακές ρυθμίσεις που προ ετών υλοποιήθηκαν στην Χώρα.
Την όχι ευχάριστη έκπληξή του για όλα όσα έγιναν και γίνονται μας εκφράζει και στηλιτεύει γεγονότα και καταστάσεις. Αναφερόμενος δε σε όσους πήραν την απόφαση για την εφαρμογή των κυκλοφοριακών ρυθμίσεων που εκπόνησε το μελετητικό γραφείο της συγκοινωνιολόγου Ευαγγελίας Περιμένη, ανίδεους. Και, βεβαίως, επικριτικός ήταν ο λόγος του για το εν λόγω γραφείο…
Δίχως φόβο και πάθος
Δίχως ίχνος εμπάθειας, δίχως ίχνος ιδιοτέλειας, ο ανυστερόβουλος κ. Γιώργος Κατσικαδάκος, παρατηρεί ότι «έχουν γίνει πάρα πολλά λάθη στο Κυκλοφοριακό που επιβαρύνουν την πόλη, δημιουργώντας σύγχυση και μπέρδεμα. Δεν ξέρω γιατί έγιναν όλα αυτά. Ποιοι είναι οι λόγοι…».
Την απάντηση, για τους «λόγους» μας την δίνει σε.....
χρόνο ανύποπτο και αφού προηγουμένως κάνει αναφορά στα «κακώς κείμενα» του Κυκλοφοριακού.
Από τις σημαντικότερες επισημάνσεις του και/οι ακόλουθες:
-«Τα Απαγορευτικά δεν μπαίνουνε μες στη μέση του δρόμου. Μπαίνουν στις διασταυρώσεις και στην άκρη του δρόμου, εκεί δηλ. που είναι το τέρμα του δρόμου.»
-«Η παραλία έπρεπε να είναι για τα Ι.Χ. τους μήνες του χειμώνα άνοδος και κάθοδος. Και το καλοκαίρι να είναι άνοδος.»
-«Αμαρτία από το Θεό είναι να βγαίνεις από το καράβι και να εξαναγκάζεσαι να πηγαίνεις εκεί πάνω στα σπίτια για να βγεις στην πόλη μέσα.»
-«Τους κόμβους γιατί δεν τους κάνανε στην παραλία;»
-«Αυτός ο Ποταμός (ο δρόμος του Ποταμού) θα έπρεπε να είναι κάθοδος.»
-«Η Κοντολέοντος θα έπρεπε να είναι άνοδος. Η κυκλοφορία γίνεται κανονικά, δεξιά! Αριστερά δεν πάει κανένα αυτοκίνητο.»
Να, πως έχουν οι παρατηρήσεις, τα σχόλιά του και οι υποδείξεις του:
ΝΑ ξεκινήσουμε, φίλε Γιάννη, από την Παραλία. Εδώ, όλα τα Ι.Χ. αυτοκίνητα έπρεπε να κυκλοφορούν και πάνω και κάτω, που λένε. Ως άνοδος και ως κάθοδος να λειτουργεί δηλαδή η Παραλία. Αναφέρομαι στους μήνες του χειμώνα. Το καλοκαίρι θα μπορούσε να λειτουργεί και ως άνοδος, για να διευκολύνεται ο κόσμος.
ΕΔΩ στο δρόμο του Ποταμού, που λένε, η κατάσταση είναι απελπιστική. Αυτός ο δρόμος θα έπρεπε να λειτουργεί ως κάθοδος, για να μπορεί ο κόσμος να ‘φεύγει’ προς το λιμάνι με ευκολία.
Ανοδος θα έπρεπε να είναι η Κοντολέοντος. Λάθος που είναι μόνο κάθοδος. Είναι μεγάλο σε πλάτος δρόμος»
Η Κοντολέοντος είδα ότι την κάνανε μόνο κάθοδο. Θα έπρεπε να είναι άνοδος. Λάθος που είναι μόνο κάθοδος. Είναι μεγάλος σε πλάτος δρόμος»
Ανάποδα πράγματα είναι αυτά.
Η κυκλοφορία γίνεται κανονικά δεξιά. Ποτέ αριστερά. Όπου κι αν βρεθείς βλέπεις ότι η κυκλοφορία πάει πάντα προς τα δεξιά.
Επί της Παραλίας και σε ένα κομμάτι περίπου 100 μ., δεν έπρεπε να σταματάει τίποτα.
Τα αυτοκίνητα κάνουν κύκλους μέσα στην πόλη για να καταλήξουν στο λιμάνι επάνω. Αυτό το πράγμα είναι αμαρτία από το Θεό, που λένε.
Οι κόμβοι έγιναν. Και λοιπόν; Πόσο βοήθησαν; Γιατί δεν κάνανε κόμβους στην Παραλία; Με κάποιους κόμβους στην Παραλία θα διασταυρωνόταν καλύτερα τα αυτοκίνητα και θα διευκολυνόταν καλύτερα ο κόσμος.
Δεν ξέρω γιατί τα κάνανε ή πώς τα κάνε όλα αυτά. Πώς και γιατί φέρανε κάποιον να κάνει μια τέτοια μελέτη κυκλοφοριακών ρυθμίσεων. Έρχονται στιγμές που λέω κι εγώ ό,τι λέει ο πολύς ο κόσμος: ότι δηλ. για κονόμα γίνανε όλα αυτά τα πράγματα.
«Για τα λεφτά, όλη η ιστορία! Δεν εξηγείται αλλιώς!»
Εγώ, Γιάννη, το μισό χρόνο φεύγω από την Χώρα, όπου ζω μόνιμα, όπως ξέρεις, μετά την συνταξιοδότησή μου από την Τροχαία. Εξαναγκάζομαι και φεύγω, γιατί στεναχωριέμαι. Στη Μικρή Βίγλα είναι καλύτερα.
Έρχομαι., που λες, από την Μικρή Βίγλα και φτάνω στο κάτω Ραντεβού, εκεί στο θερινό σινεμά το παλιό. Και μπαίνω κανονικά στον δρόμο (Παπαρηγοπούλου) που οδηγεί στο Αστυνομικό Τμήμα. Πριν φτάσω στην Αστυνομία, και συγκεκριμένα πριν φτάσω στην οδό Μέσης που βγάζει προς τα πάνω στο περίπτερο του Ανδρώνη, στα δέκα μέτρα πιο μπροστά, υπάρχει ένα σήμα που λέει απαγορεύεται η διέλευση. Τι είναι αυτά τα πράγματα; Τέτοια σήματα μπαίνουν εκεί που τελειώνει ένας δρόμος και στην άκρη. Δεν μπαίνουν καταμεσής του δρόμου. Στη συγκεκριμένη περίπτωση το σήμα αυτό θα έπρεπε να μπει στην διασταύρωση επάνω και όχι μες στη μέση του δρόμου. Δεν βλέπουν ότι εκεί δημιουργείται μποτιλιάρισμα κάθε καλοκαίρι; Και πάω που λες να περάσω και με σταματάει ο τροχονόμος! Του λέω, δέκα μέτρα πιο πέρα θα έπρεπε να ήταν τοποθετημένη το σήμα, αφού η απόφαση είναι να μπει μες στη μέση του δρόμου. Αν πάει παρακάτω θα μπορεί ο καθένας να κάνει στροφή δεξιά και να φύγει προς τα πάνω την οδό Μέσης (…) Δεν καταλαβαίνει, φίλε μου καλέ, κανένας. Ούτε η Αστυνομία καταλαβαίνει ούτε ο Δήμος καταλαβαίνει (…) Πώς βάζουνε τις πινακίδες που λάχει. Γιατί το κάνουνε αυτό; Μόνο ανίδεοι τα κάνουνε αυτά τα πράγματα. Λογική εξήγηση πάντως εγώ δεν μπορώ να δώσω (…) Πάμε στον Αστυνόμο, λέω στον τροχονόμο. Μου λέει, ‘αν σ’ αφήσω να περάσεις…’ και άλλα τέτοια ‘Ξέρεις’, του λέω, ‘τι δουλειά έκανα εγώ πάνω από τριάντα χρόνια;’
Πάρα πολλά τα σήματα, χωρίς να τηρείται τίποτα.
Σε όλους τους δρόμους βλέπω σήματα που λένε ‘απαγορεύεται η στάση και η στάθμευση’ και βλέπω επί ώρες να είναι σταματημένα τα αυτοκίνητα και να γίνεται ένα μπάχαλο. Γιατί;
Έχουνε βάλει όλα τα αυτοκίνητα μέσα στην παραλία του Αγίου Γεωργίου. Εκεί γίνεται κομφούζιο κάθε καλοκαίρι. Γιατί; Τόσα πολλά σήματα; Δίνουν καμιά λύση;
Εκεί στο περίπτερο, μπροστά στην παλιά τράπεζα Marfin υπάρχει ένα ‘δέλτα’. Εκεί, που λες, βρίσκουν την ευκαιρία και παρκάρουν αυτοκίνητα. Γιατί; Δεν μπορώ να το καταλάβω αυτό το πράγμα. Καταλήγω στο συμπέρασμα να πω ότι δεν ξέρουν τι τους γίνεται. Αντί να απελευθερώνουν τα κομβικά σημαία των δρόμων, τα μπλοκάρουν; Ακαταλαβίστικα πράγματα είναι αυτά που βλέπω παντού μέσα στη Χώρα.
Μαθαίνω ότι την πληρώσανε τη μελέτη κοντά 500 χιλιάρικα. Αν είναι δυνατόν! Για το ‘φάγωμα’ των χρημάτων έγινε όλη αυτή η ιστορία, μου φαίνεται! Δεν μπορώ να υποθέσω κάτι άλλο.
Μικρή πτώση στους επισκέπτες
Μεγάλη στα καταστήματα
Η αλήθεια είναι ότι το φετινό Άγιο Πάσχα δεν έμοιαζε με κανένα άλλο από τα προηγούμενα χρόνια. Όχι γιατί ήταν …ψηλά όπως λένε οι περισσότεροι καθότι σχεδόν στο πρώτο δεκαήμερο του Απριλίου. Αυτό άλλωστε είχε συμβεί και το 2012, εάν μιλάμε πάντα για την τελευταία πενταετία. Μιλάμε για τις καιρικές συνθήκες που επικράτησαν όλες αυτές τις ημέρες και κυρίως αυτές που επικράτησαν τέλη Μαρτίου και αρχές Απριλίου με αποτέλεσμα το σκηνικό να θυμίζει έντονα χειμώνα και Χριστούγεννα. Όταν τη Μεγάλη Πέμπτη βλέπεις να χιονίζει στην Αθήνα και την Πάρνηθα (!!!) τότε τι μπορεί κανείς να περιμένει; Τη Μεγάλη Πέμπτη και τη Μεγάλη Παρασκευή είχαμε την έκδοση απαγορευτικού απόπλου από τα λιμάνια Πειραιά – Λαυρίου και Ραφήνας. Αποτέλεσμα; Ακόμη και οι επιβάτες που ήθελαν να κάνουν διακοπές στα νησιά όχι απλά ταλαιπωρήθηκαν αλλά το μετάνιωσαν …πολύ.
Το «κομμάτι» της Έλλης να το φροντίσουν / Υπάρχει κίνδυνος ατυχήματος
Το κομμάτι από το Άλσος Έλλης μέχρι του Ανεβλαβή τα είδη Υγιεινής να το ‘κοιτάξουνε’. Αυτό το πράγμα δεν είναι σωστό. Και μην ακούω ότι υπάρχει θέμα για απαλλοτριώσεις και άλλα τέτοια. Με βάση την Πολεοδομία, τις πολεοδομικές διατάξεις δηλαδή, αυτό που κάποιος έχει αφήσει μπροστά στο σπίτι του ή στο κατάστημά του πρέπει να λειτούργει ως πεζοδρόμο. Για τους ακάλυπτους χώρους σου μιλώ. Είναι για πεζοδρόμια οι ακάλυπτοι. Στις προβολές των σπιτιών και των καταστημάτων δεν… υπάρχουν αυλές. Να το φροντίσουν αυτό το κομμάτι του δρόμου από το Άλσος Έλλης και πέρα. Δεν είναι πολλά μέτρα. Δεν υπάρχει πεζοδρόμιο. Υπάρχει κίνδυνος ατυχήματος.
Επί δημαρχίας Λατίνα και συγκεκριμένα το 1987 με είχανε πάρει στο Δήμο κάτι σαν εργολάβο για να τους φτειάξω κάτι μονόδρομους κ.λπ. Έκατσα στο πόστο αυτό για περίπου ένα χρόνο. Στην περιοχή του περιπτέρου, εκεί στο ‘πάρκινγκ’ του Δημαρχείου, χαμηλά, κοντά στην παλιά ντισκοτέκ ‘Βεγγέρα, ήταν αμμόλοφοι. Τους μάζεψα απ’ εκεί και στρώσαμε τον δρόμο προς τον Άι-Γιώργη. Ο Μάρκος ο Παπαδόπουλος, κουβαλούσε υλικά από τα νταμάρια. Μαζί τον φτιάξαμε το δρόμο.
Στη συνέχεα έβαλα πινακίδες και έκανα και κάποιες μονοδρομήσεις. Μου το ζήτησε ο Αστυνόμος, τότε, να μονοδρομήσω τα στενά που βγάζουν από την πλατεία Πρωτοδικείου προς τον Άι-Γιώργη κάτω την παραλία.
Γιάννη, όλα τα αυτά τα ‘τροχονομικά’, ας πούμε θέματα, τα γνωρίζω όλα απέξω κι ανακατωτά. Εδώ, παρέδιδα μαθήματα σε σεμινάρια, φίλες Γιάννη. Τι να μου πουν τώρα όλοι αυτά με αυτά τα ‘περίεργα’ που έχουν κάνει, για να βοηθήσουν δήθεν τον κόσμο και τα αυτοκίνητα. Δεν ξέρω τι να σου πω! Δεν ξέρω ποιος έχει κάνει αυτά τα πράγματα. Εξανίσταμαι!
ΑΣΤΑ, φίλε μου! Τους δρόμους της Νάξου θα μπορούσαν να τους φτειάξουν πιο ωραία και καλά! Γιατί, στη Σύρο, έχει παράπονο κανένας; Εκεί, υπηρέτησα 19 ολόκληρα χρόνια, από τα συνολικά 32 που υπηρέτησα στην Τροχαία. Ξέρω τί σου λέω! Είμαι τα 83 μου! Εδώ, γίνονται πράγματα παλαβά που περισσότερη ζημιά από καλό κάνουνε στον πεζό, στον επιχειρηματία, σε όλο τον κόσμο εν πάση περιπτώσει… Γράψτα, όπως σου τα είπα! Και για τα πεζοδρόμια και για τους δρόμους».
…Κάπως έτσι ολοκληρώθηκε η συζήτησή μας με τον εκ συζύγου Ναξιώτη, μόνιμο εδώ και χρόνια πια κάτοικο της Χώρας, Γιώργο Κατσικαδάκο: τον πιο εμβληματικό για πάρα πολύ κόσμο των νησιών μας, τροχονόμο… Ένα και μόνο το αντικείμενο συζητήσεως μαζί του: το Κυκλοφοριακό στην πόλη της Νάξου
Δεν υπάρχουν σχόλια :
Δημοσίευση σχολίου