Κυκλοφόρησε και πωλείται σε επιλεγμένα σημεία της Νάξου και σε όλα τα μουσεία της Απειράνθου το νέο βιβλίο του συμπατριώτη μας αγωνιστή και βουλευτή του ΣΥΡΙΖΑ Ε.Κ.Μ Μανώλη Γλέζου απο τις εκδόσεις "σοφία"
"Η απόσταξη αυτή πόνου και οδύνης αφιερώνεται όπως σημειώνει ο συγγραφέας στον πρόλογο του:
-Σε όλους τους συμμαχητές που χάθηκαν σε διαδηλώσεις, σε μάχες η εκτελέστηκαν στη διάρκεια της..... κατοχής.
-Σε όλους εκείνους οι οποίοι θυσιάστηκαν για την ελευθερία,την ανεξαρτησία και την κοινωνική δικαιοσύνη.
-Σε όλους τους συναγωνιστές,που τους βρήκε το θανατερό βόλι, η εκτελέστηκαν στη διάρκεια του εμφυλίου σπαραγμού όπως και σε όλους που πρόσφεραν τονεαυτό τους για μια καλύτερη ζωή.
-Σε όλους τους προσωπικούς μου φίλους, που μου άφησαν παρακαταθήκη ταόνειρά τους.
-Σε όλους τους γνωστούς, που συναντηθήκαμε σε κοινούς αγώνες.
...Τα ονόματα όλων, βρίσκονται στο τέλος αυτής της ποιητικής συλλογής.
Αξίζει επίσης να σημειωθεί ότι τα διακαιώματα του συγγραφέα διατίθενται για την ενίσχυση της Βιβλιοθήκης Νίκου Ν.Γλέζου στ'Απεράθου της Νάξου.
Μια ποιητική συλλογή γεμάτη συγκλονιστικές μαρτυρίες. Ποιήματα εμπνευσμένα, αλλά και αφιερωμένα στους νεκρούς συναγωνιστές τού Μανώλη Γλέζου από την Κατοχή έως σήμερα, περιλαμβάνει η νέα ποιητική συλλογή του με τίτλο «Νέκυιαι Ωδαί», που ...
μόλις κυκλοφόρησε από τις εκδόσεις «Σοφία».
Μια πρόγευση αποτελεί το συγκλονιστικό ποίημα «Στήσανε πανηγύρι» που έγραψε ο Γλέζος όντας στις Φυλακές Αβέρωφ το 1949. Το ποίημα είναι γραμμένο και αφιερωμένο στον Αντρέα Λυκουρίνο, ένα 14χρονο αγόρι που εκτελέστηκε μαζί με τους άλλους διακόσιους «στις 5 του Σεπτέμβρη το 1944 στην Καισαριανή». Το παιδί αυτό, που συνελήφθη ως σύνδεσμος ΕΑΜικών οργανώσεων, πριν από την εκτέλεσή του έστειλε ένα σημείωμα στον πατέρα του: «Μπαμπά! Με πάνε για εκτέλεση στην Καισαριανή, μαζί με τους τάδε και τους τάδε (τα ονόματα γράφονταν). Ειδοποίησε σε παρακαλώ πολύ τα σπίτια τους! Μη στενοχωριέστε! Αντρέας».
Κάθε ποίημα -συνολικά 89- και μια μεγαλειώδης ιστορία. Ζωές που η κάθε μία έγινε ένα σκαλοπάτι προς την Ελευθερία. Ανθρωποι που στο σύντομο πέρασμά τους από αυτό τον κόσμο συμπύκνωσαν στην ύπαρξή τους αρετές, αξίες και ιδεώδη, λόγους για τους οποίους αξίζει κανείς να ζει, παίρνουν σάρκα και οστά μέσα από αυτά τα ποιήματα. Ξετυλίγονται προσωπικές ιστορίες, ζωντανεύουν στιγμές οδυνηρές αλλά και σπουδαίες, καθώς το προσωπικό ταυτίζεται με το ιστορικό και το συλλογικό, με τρόπο που όλα γίνονται μια αδιαχώριστη πραγματικότητα.
Ο τίτλος της συλλογής («Νέκυιαι Ωδαί») είναι ενδεικτικός. Ο Μανώλης Γλέζος μάς μεταφέρει στην 11η Ραψωδία της Οδύσσειας, όπου ο Οδυσσέας όταν ελευθερώνεται από την Κίρκη τής ζητάει να μάθει τι άλλο του επιφυλάσσει η μοίρα. Η Κίρκη τον στέλνει στις Κιμμέριες χώρες όπου βασιλεύει το σκοτάδι, να σφάξει κριάρια για να βγουν οι ψυχές των χαμένων συντρόφων του, να πιουν το αίμα και κατόπιν να εμφανιστεί ο μάντης Τειρεσίας να του αποκαλύψει τα μελλούμενα. «Εμείς δεν θα σφάξουμε κριάρια για να βγουν να πιουν αίμα οι ψυχές. Καλώ όμως τις ψυχές όλων των νεκρών συντρόφων που έχασα σε κοινούς αγώνες και κουβεντιάζω μαζί τους για τα μελλούμενα. Αυτή ήταν η πρόθεσή μου γράφοντας, από το 1942 μέχρι σήμερα, τα 89 αυτά ποιήματα»λέει χαρακτηριστικά. Ο ίδιος θεωρεί πως το βιβλίο αυτό είναι ένας προσωπικός φόρος τιμής στους αγωνιστές που χάθηκαν και παρακαταθήκη σε αυτούς που έρχονται.
«Νέκυιαι Ωδαί» για τους χαμένους συντρόφους...
Μια ποιητική συλλογή γεμάτη συγκλονιστικές μαρτυρίες. Ποιήματα εμπνευσμένα, αλλά και αφιερωμένα στους νεκρούς συναγωνιστές τού Μανώλη Γλέζου από την Κατοχή έως σήμερα, περιλαμβάνει η νέα ποιητική συλλογή του με τίτλο «Νέκυιαι Ωδαί», που ...
μόλις κυκλοφόρησε από τις εκδόσεις «Σοφία».
Μια πρόγευση αποτελεί το συγκλονιστικό ποίημα «Στήσανε πανηγύρι» που έγραψε ο Γλέζος όντας στις Φυλακές Αβέρωφ το 1949. Το ποίημα είναι γραμμένο και αφιερωμένο στον Αντρέα Λυκουρίνο, ένα 14χρονο αγόρι που εκτελέστηκε μαζί με τους άλλους διακόσιους «στις 5 του Σεπτέμβρη το 1944 στην Καισαριανή». Το παιδί αυτό, που συνελήφθη ως σύνδεσμος ΕΑΜικών οργανώσεων, πριν από την εκτέλεσή του έστειλε ένα σημείωμα στον πατέρα του: «Μπαμπά! Με πάνε για εκτέλεση στην Καισαριανή, μαζί με τους τάδε και τους τάδε (τα ονόματα γράφονταν). Ειδοποίησε σε παρακαλώ πολύ τα σπίτια τους! Μη στενοχωριέστε! Αντρέας».
Κάθε ποίημα -συνολικά 89- και μια μεγαλειώδης ιστορία. Ζωές που η κάθε μία έγινε ένα σκαλοπάτι προς την Ελευθερία. Ανθρωποι που στο σύντομο πέρασμά τους από αυτό τον κόσμο συμπύκνωσαν στην ύπαρξή τους αρετές, αξίες και ιδεώδη, λόγους για τους οποίους αξίζει κανείς να ζει, παίρνουν σάρκα και οστά μέσα από αυτά τα ποιήματα. Ξετυλίγονται προσωπικές ιστορίες, ζωντανεύουν στιγμές οδυνηρές αλλά και σπουδαίες, καθώς το προσωπικό ταυτίζεται με το ιστορικό και το συλλογικό, με τρόπο που όλα γίνονται μια αδιαχώριστη πραγματικότητα.
Ο τίτλος της συλλογής («Νέκυιαι Ωδαί») είναι ενδεικτικός. Ο Μανώλης Γλέζος μάς μεταφέρει στην 11η Ραψωδία της Οδύσσειας, όπου ο Οδυσσέας όταν ελευθερώνεται από την Κίρκη τής ζητάει να μάθει τι άλλο του επιφυλάσσει η μοίρα. Η Κίρκη τον στέλνει στις Κιμμέριες χώρες όπου βασιλεύει το σκοτάδι, να σφάξει κριάρια για να βγουν οι ψυχές των χαμένων συντρόφων του, να πιουν το αίμα και κατόπιν να εμφανιστεί ο μάντης Τειρεσίας να του αποκαλύψει τα μελλούμενα. «Εμείς δεν θα σφάξουμε κριάρια για να βγουν να πιουν αίμα οι ψυχές. Καλώ όμως τις ψυχές όλων των νεκρών συντρόφων που έχασα σε κοινούς αγώνες και κουβεντιάζω μαζί τους για τα μελλούμενα. Αυτή ήταν η πρόθεσή μου γράφοντας, από το 1942 μέχρι σήμερα, τα 89 αυτά ποιήματα»λέει χαρακτηριστικά. Ο ίδιος θεωρεί πως το βιβλίο αυτό είναι ένας προσωπικός φόρος τιμής στους αγωνιστές που χάθηκαν και παρακαταθήκη σε αυτούς που έρχονται.
Δεν υπάρχουν σχόλια :
Δημοσίευση σχολίου