Υπερθέρμανση του πλανήτη: Μια φαρσοκωμωδία

Λίγο πριν ξεκινήσει η συνάντηση της Κοπεγχάγης, οι υπέρμαχοι της θεωρίας της ανθρωπογενούς υπερθέρμανσης του πλανήτη, εκτέθηκαν ανεπανόρθωτα, όταν κάποιοι «διέρρευσαν» στο διαδίκτυο, περισσότερα από χίλια emails που είχαν σταλεί ή ληφθεί από το Climate Research Unit (CRU) στο πανεπιστήμιο της East Anglia. Το CRU ιδρύθηκε το 1971 με χρηματοδότηση της Shell και της British Petroleum, μεταξύ άλλων. Η απειλή που κυριαρχούσε τότε, ήταν η υποτιθέμενη «ψύχρανση» του πλανήτη, με ότι αυτό σήμαινε για τα συμφέροντα των μεγάλων πετρελαϊκών εταιριών. Στη πορεία, η απειλή μεταλλάχθηκε σε «υπερθέρμανση», και το CRU έγινε το βασικό επιστημονικό εργαστήριο, τα στοιχεία του οποίοι χρησιμοποιεί ο ΟΗΕ μέσω της επιτροπής IPCC. Τα ηλεκτρονικά όμως μηνύματα που διέρρευσαν, υπονομεύουν ανεπανόρθωτα το επιστημονικό και ηθικό κύρος του CRU.

Μετά την αρχική έκπληξη για αυτό που......πολλοί αποκαλούν Climategate, οι υποστηρικτές της ανθρωπογενούς υπερθέρμανσης, συσπειρώθηκαν και πέρασαν στην αντεπίθεση, υποστηρίζοντας ούτε λίγο ούτε πολύ, πως η παραποίηση στοιχείων, η απόκρυψη πληροφοριών κλπ. αποτελούν μια πάγια και συνηθισμένη κατάσταση στην επιστημονική έρευνα. Και πως, αν και ντροπιαστικά, τα δημοσιευμένα emails σε καμία περίπτωση δεν αλλοιώνουν το πυρήνα της επιστημονικότητας της θεωρίας της υπερθέρμανσης.

Οι έρευνες για τα ζητήματα των κλιματικών αλλαγών χρηματοδοτούνται με δισεκατομμύρια ευρώ. Υπάρχουν κυριολεκτικά άπειρα επιστημονικά εργαστήρια και ινστιτούτα που έχουν άμεσο συμφέρον στην προώθηση της εν λόγω θεωρίας. Εκεί βρίσκεται το ζεστό χρήμα. Το να είσαι σκεπτικιστής, ειδικά αν ξεκινάς τώρα την επιστημονική σου καριέρα, είναι καταστροφικό για την εξέλιξή σου στον ακαδημαϊκό χώρο. Με την ίδια λογική, τα παγκόσμια ΜΜΕ, που απειλούνται άμεσα από την εξάπλωση του διαδικτύου, βρήκαν στην προβολή της ανθρωπογενούς απειλής της υπερθέρμανσης, μια ωραία και συμφέρουσα μέθοδο προκειμένου να προσελκύσουν κοινό. Με άλλα λόγια, λίγο πριν ξεκινήσει η συνάντηση της Κοπεγχάγης, αποκαλυφτήκαν ομολογίες επιστημόνων που μεταξύ άλλων έλεγαν ότι «…η μείωση των εκπομπών άνθρακα είναι μάταιη προσπάθεια». Οι ομολογίες που διέρρευσαν, επιβεβαιώνουν ότι αν ισχύει η θεωρία της υπερθέρμανσης, τότε παραβιάζει το δεύτερο νόμο της θερμοδυναμικής, που μας λέει πως ένα ψυχρό σώμα δεν μπορεί να θερμάνει ένα θερμό σώμα, χωρίς κάποια αποζημίωση. Τα αέρια του θερμοκηπίου στην ανώτερη και ψυχρή ατμόσφαιρα δεν μπορούν να μεταφέρουν θερμότητα στη πιο ζεστή γη, και μάλλον διαχέουν την θερμότητα στο διάστημα. Εξάλλου, τα τελευταία 11 χρόνια δεν έχει παρατηρηθεί κάποια άνοδος της παγκόσμιας θερμοκρασίας. Μάλιστα, σύμφωνα με στοιχεία (ακόμη και του CRU), φαίνεται πως η μέση θερμοκρασία της ατμόσφαιρας και των ωκεανών, έχει πέσει σημαντικά στη διάρκεια των οκτώ τελευταίων ετών.

Το CO2 είναι ένα ωφέλιμο για τη ζωή αέριο, που σε παρελθούσες εποχές ήταν κατά πολύ αυξημένο σε σχέση με σήμερα. Οι αλλαγές του ατμοσφαιρικού CO2 δεν έχουν να κάνουν με τις ανθρώπινες εκπομπές του, που σε παγκόσμιο επίπεδο είναι ασήμαντες. Η μέση αρκτική κάλυψη πάγου έχει παραμείνει αναλλοίωτη τα τελευταία 20 χρόνια, και μάλιστα αυξήθηκε κάπως στα τελευταία 3 χρόνια. Ο ρυθμός ανόδου της στάθμης των ωκεανών μειώθηκε σημαντικά τα τελευταία 3 χρόνια, και ο μέσος ρυθμός ανόδου τα τελευταία 20 χρόνια, είναι περίπου ίδιος με αυτόν των τελευταίων 15.000 ετών.

Στις αρχές της δεκαετίας του 1970, ο ΟΗΕ εξαπέλυσε μια «προοδευτική» εκστρατεία για μια νέα παγκόσμια οικονομική τάξη. Μια τάξη που είχε στόχο την εξομάλυνση των συνθηκών μεταξύ του πρώτου και του τρίτου κόσμου. Η νέο-φιλελεύθερη λαίλαπα που κυριάρχησε έκτοτε, κατάστρεψε το σχέδιο αυτό. Στη πορεία, και στη προσπάθεια να επανακτήσει την ηθική του ηγεμονία ο ΟΗΕ, στρατεύθηκε πίσω από τη θεωρία της υποτιθέμενης κλιματικής αλλαγής, όπως αυτή ξεκίνησε να κυριαρχεί με την μεγάλη υποστήριξη των επιχειρηματικών συμφερόντων, όπως αυτά των εταιριών παραγωγής πυρηνικής ενέργειας. Το τελικό αποτέλεσμα, όπως φαίνεται από τα παιχνίδια που παίχθηκαν στη Κοπεγχάγη σε σχέση με τη μείωση των εκπομπών του άνθρακα, φαίνεται να είναι μια φαρσοκωμωδία, που όμως ελάχιστη σχέση έχει με το αρχικό όραμα του 1970, για μια πιο δίκαιη και ισομερή διανομή των φυσικών πόρων του πλανήτη μας.
πηγή