Εκδηλώσεις για συναίνεση των νησιωτών στις «πράσινες» επιδιώξεις των επιχειρηματιών

Σε «πράσινες» περιοδείες στα νησιά (Αστυπάλαια, Χάλκη, Σύμη) έχουν επιδοθεί τελευταία,  παράγοντες οργανισμών της κυβέρνησης που έχουν σχέση με τις Ανανεώσιμες Πηγές Ενέργειας (ΑΠΕ) σε συνεργασία με δήμους και διάφορους άλλους φορείς. Ο σκοπός τους είναι από τη μια να εμπεδωθεί το αφήγημα ότι, η «πράσινη ανάπτυξη» έχει κριτήριο τις ανάγκες του λαού και τη προστασία του περιβάλλοντος και από την άλλη επιδιώκουν να προετοιμάσουν το έδαφος για συναίνεση των νησιωτών στην «πράσινη» έφοδο των επιχειρηματικών ομίλων, σε βουνοκορφές και όχι μόνο των νησιών για «πράσινες» μπίζνες.

Ολα αυτά οδηγούν στην εξής αντίφαση:

Την ώρα που αυξάνεται ραγδαία η παραγωγή Ενέργειας, τα λαϊκά νοικοκυριά να βρίσκονται σε ενεργειακή φτώχεια λόγω του διπλασιασμού των λογαριασμών ρεύματος την τελευταία δεκαετία.

Η προστασία του περιβάλλοντος που επικαλούνται είναι η μεγαλύτερη υποκρισία, όταν πριν.......

λίγους μήνες πέρασαν στη βουλή νόμο, που δίνει το περιβάλλον χωρίς πολλές «γραφειοκρατίες» όπως λένε, δηλαδή χωρίς εμπόδια, βορά στους επενδυτές της «πράσινης» οικονομίας. Οι επενδύσεις αυτές μπορούν να γίνουν παντού, αρκεί να κινητοποιούν «πράσινα» κεφάλαια.

Προσπαθούν να πείσουν τους νησιώτες με βάση διάφορες μελέτες του ΚΑΠΕ (Κέντρο Ανανεώσιμων Πηγών Ενέργειας), της ΕΛΕΤΑΕΝ ( Ελληνική Επιστημονική Ένωση Αιολικής Ενέργειας), της ΔΕΗ ΑΝΑΝΕΩΣΙΜΕΣ ΑΕ, κ.α. ότι τάσσονται υπέρ του περιβάλλοντος, ενώ στην πραγματικότητα προπαγανδίζουν υπέρ της ευρωενωσιακής στρατηγικής των μονοπωλίων για την «πράσινη» ανάπτυξη.

Από πολλά χρόνια πριν, προωθείται η εγκατάσταση 99 ανεμογεννητριών τεραστίων διαστάσεων σε Άνδρο, Τήνο, Νάξο, Πάρο, καθώς και άλλων «μικρότερων» πάρκων που συναντούν πολύμορφες αντιδράσεις των κατοίκων. Η μέχρι σήμερα εμπειρία με τις εγκαταστάσεις ανεμογεννητριών στη χώρα μας αλλά και στις Κυκλάδες, αποδεικνύει στην πράξη ότι οι επιχειρηματικοί όμιλοι των ΑΠΕ δεν ενδιαφέρονται για το περιβάλλον και την υγεία μας, παρά μόνο για τα κέρδη τους. Η κυβέρνηση σταθερά στο πλευρό των επιχειρηματιών αντιμετώπισε με καταστολή και ΜΑΤ την αντίσταση των κατοίκων των νησιών. Επειδή ακριβώς θα θέλανε ν’ αποφύγουν παρόμοιες αντιδράσεις και σε άλλα νησιά, γιαυτό πραγματοποιούνται οι εν λόγω περιοδείες στη λογική της ενσωμάτωσης του κόσμου στις επιδιώξεις των επιχειρηματιών.

Προσπαθούν να εξασφαλίσουν τη συναίνεση των νησιωτών στο επιχειρούμενο, συριζέικης προέλευσης,  έγκλημα, των 104 ανεμογεννητριών σε 14 προστατευόμενες νησίδες του Νότιου Αιγαίου, (Λέβιθα, Κίναρο κ.α.)  που συνάντησε την καθολική εναντίωση τόσο των περιβαλλοντικών οργανώσεων όσο και των επιστημονικών φορέων.  Αρνητική, μάλιστα, ήταν και η γνωμοδότηση της αρμόδιας Υπηρεσίας του ΥΠΕΝ, που μεταξύ άλλων επισημαίνει: "Η υπό εξέταση επένδυση, εφόσον υλοποιηθεί, είναι πιθανόν να αλλοιώσει οριστικά και μη αναστρέψιμα αυτό το αδιατάρακτο των νησίδων, καταστρέφοντας αμετάκλητα τα προστατευόμενα οικοσυστήματα και εκδιώκοντας τα είδη της ορνιθοπανίδας, αίροντας ουσιαστικά το καθεστώς προστασίας και τους λόγους ένταξης αυτών των περιοχών στο δίκτυο Natura 2000".

Είναι αποδεδειγμένο ότι στο πλαίσιο της πολιτικής «απελευθέρωσης» της Ενέργειας, ούτε το περιβάλλον προστατεύεται και το ρεύμα που παράγουν γίνεται πανάκριβο. Ταυτόχρονα, οι ΑΠΕ χρηματοδοτούνται, ανάμεσα στα άλλα, και από το τσουχτερό «πράσινο τέλος» (ΕΤΜΕΑΡ) που πληρώνει ο λαός στους λογαριασμούς ρεύματος.

Υπάρχει όμως λύση που να μπορεί να ικανοποιήσει τις ενεργειακές, όπως και το σύνολο των αναγκών των κατοίκων των νησιών και του λαού γενικότερα με βάση τις δυνατότητες που υπάρχουν σήμερα; Εμείς απαντάμε ξεκάθαρα ναι . Αλλά χρειάζονται ριζικές αλλαγές.

Αναφερόμαστε σ' έναν ριζικά διαφορετικό δρόμο ανάπτυξης, όπου ο λαός θα είναι αφέντης στον τόπο του. Όλες οι εγχώριες ενεργειακές πηγές, προφανώς και οι ΑΠΕ, τα μέσα παραγωγής, διανομής και μεταφοράς Ενέργειας θα αποτελούν κοινωνική ιδιοκτησία. Στο πλαίσιο αυτό θα υπάρχει ένας ενιαίος, αποκλειστικά κρατικός φορέας για την Ενέργεια που θα υπηρετεί τις ανάγκες του λαού προστατεύοντας το περιβάλλον και όχι όπως σήμερα συμβαίνει, όπου κριτήριο της παραγωγής  είναι η αποκόμιση κερδών μιας χούφτας μονοπωλίων με οποιοδήποτε τίμημα.

20/10/2020