Πέμπτη 14 Νοεμβρίου 2019, 9 μ.μ.
«Το Δικό Μου Αϊντάχο» του Gus Van Sant.
Προλογίζει ο Δημήτρης Καλαντίδης, πρόεδρος της Ομοσπονδίας Κινηματογραφικών Λεσχών Ελλάδας (Ο.Κ.Λ.Ε.) (προβολή «επίλογος» του καλοκαιρινού αφιερώματος «Ο Σαίξπηρ στη Μεγάλη Οθόνη»)
Διάρκεια:104′ Έτος παραγωγής:1991
Ο Ρίβερ Φίνιξ, ο Κιάνου Ριβς και ο δρόμος…Υπάρχουν ταινίες που γίνονται «μυθικές» από......... το πέρασμα του χρόνου. Και άλλες που μοιάζουν να κουβαλούν το «μύθο» τους πριν ακόμη αποφανθεί γι’ αυτόν η Ιστορία. Το «Δικό Μου Αϊντάχο» ανήκει και στις δύο κατηγορίες.
«Το Δικό Μου Αϊντάχο» του Gus Van Sant.
Προλογίζει ο Δημήτρης Καλαντίδης, πρόεδρος της Ομοσπονδίας Κινηματογραφικών Λεσχών Ελλάδας (Ο.Κ.Λ.Ε.) (προβολή «επίλογος» του καλοκαιρινού αφιερώματος «Ο Σαίξπηρ στη Μεγάλη Οθόνη»)
Διάρκεια:104′ Έτος παραγωγής:1991
Ο Ρίβερ Φίνιξ, ο Κιάνου Ριβς και ο δρόμος…Υπάρχουν ταινίες που γίνονται «μυθικές» από......... το πέρασμα του χρόνου. Και άλλες που μοιάζουν να κουβαλούν το «μύθο» τους πριν ακόμη αποφανθεί γι’ αυτόν η Ιστορία. Το «Δικό Μου Αϊντάχο» ανήκει και στις δύο κατηγορίες.
O «μύθος» δεν ήταν όμως το μόνο πράγμα που κουβάλησε στους ώμους της η τρίτη μεγάλου μήκους ταινία του Γκας Βαν Σαντ μετά το «Mala Noche» (1986) και το «Drugstore Cowboy» (1989). Φορτωμένη με αναφορές (που ξεκινούν από τον Σαίξπηρ, αγγίζουν τον Ντοστογιέφσκι και φτάνουν μέχρι τον Αντι Γουόρχολ), η ιστορία του Μάικ και του Σκοτ κουβαλούσε ήδη από σύλληψη της το «χάσιμο» της δεκαετίας του ’90 πολύ πριν αυτό αποκτήσει τίτλο και ονομαστεί «generation X».
Οι διαδρομές του Μάικ – ενός «γευσιγνώστη των δρόμων», όπως αναφέρει ο ίδιος – δεν είναι μόνο η κατάληξη μιας τραυματισμένης παιδικής ηλικίας αλλά και η αναζήτηση μια γωνιάς αυτού του κόσμου όπου ο έρωτας δεν θα είναι πληρωμένος, τα αγόρια θα μπορούν να φιλιούνται στο στόμα και η ενηλικίωση θα μπορεί να μην αφήνει σημάδια στο σώμα.
Περισσότερα στο ......http://users.sch.gr/nobody/wordpress/?p=2694
Δεν υπάρχουν σχόλια :
Δημοσίευση σχολίου