Οφείλω να ομολογήσω πως ο Σόιμπλε είναι ενδεχομένως ο πιο ικανός πολιτικός της Ευρωπαϊκής Ένωσης τα τελευταία 20 χρόνια. Είναι δεδομένο πως δεν τον συμπαθώ. Είναι δεδομένο επίσης ότι δεν του καίγεται καρφί αν τον συμπαθώ εγώ ή ο οποιοσδήποτε άλλος. Κι εδώ εστιάζεται η «μαγκιά» του πολιτικού Σόιμπλε που κάνει τη διαφορά. Έχει καταφέρει να είναι ο πιο σημαντικός…. Ο κυρίαρχος… Ο πιο αποτελεσματικός… Χωρίς να.... είναι αρεστός… Και χωρίς να καταφεύγει στις γνωστές φθηνές σοφιστείες των πολιτικών…
Κατάφερε ο Σόιμπλε να «ξεπεράσει» η Γερμανία τον καλό εαυτό της. Δηλαδή το κλασικό γερμανικό πρότυπο. Της δουλειάς, της οργάνωσης, της αυστηρής πειθαρχίας, της προσήλωσης στον στόχο… Κατάφερε με έναν εντελώς «μεσογειακό τρόπο» η χώρα του να γίνει παγκόσμια οικονομική ηγέτιδα…
Κατάφερε ο Γερμανός υπουργός οικονομικών, η χώρα του χωρίς μια ώρα παραγωγής να έχει κερδίσει «δεκάδες, έως και εκατοντάδες δις ευρώ», από το Ελληνικό ζήτημα!!! «Παράγωντας» και πουλώντας «αέρα κοπανιστό». Δηλαδή, τόκους, επιτόκια, πανωτόκια, μνημόνια κλπ κλπ…
Πριν κάμποσο καιρό συναντήθηκα μ’ ένα «μεγαλοστέλεχος» δημόσιου οργανισμού για να του επισημάνω, ένα γεγονός που με βάσει το δικό μου αισθητήριο, αλλά και την περιρρέουσα ατμόσφαιρα, είναι προκλητικό, δυσώδες έως και σκανδαλώδες…
Συγκεκριμένα ο εν λόγω δημόσιος Οργανισμός, στο πλαίσιο της πάγιας – εντελώς αντιπαραγωγικής – τακτικής του δημοσίου εδώ και δεκαετίες, νοικιάζει συνεχώς μικρά κτίρια για να στεγάσει τις υπηρεσίες του, αντί να οικοδομήσει – έχει αυτή τη δυνατότητα – ή να νοικιάσει ένα μεγάλο κτίριο και κατ’ αυτό τον τρόπο να εξοικονομήσει πολλά χρήματα, από την ανακαίνιση, τις υπηρεσίες καθαριότητας και φύλαξης και γενικότερα από τις καθημερινές λειτουργίες αυτών των κτιρίων.
Όταν έθεσα το θέμα στο μεγαλοστέλεχος, το οποίο έχει την φήμη τεχνοκράτη, του ανθρώπου της αγοράς, του σκληρού, του άτεγκτου που προσπαθεί να φέρει ένα νέο ύφος και ήθος στο δημόσιο, μου απάντησε με οικονομίστικη και επιτηδευμένα τεχνοκρατική ορολογία… «Μην λέτε βλακείες, πολύ καλά κάνουμε και νοικιάζουμε πολλά κτίρια, αντί να φτιάξουμε ή να νοικιάσουμε ένα. Κερδίζουμε χρήματα από την οικονομία κλίμακας»!!!
Προσωπικά δεν είμαι οικονομολόγος και ούτε θα ήθελα να είμαι, βλέποντας την κατάντια τους σε παγκόσμιο επίπεδο…
Αυτό που έχω αντιληφθεί είναι ότι οι θεωρίες φτιάχτηκαν για να πέφτουν έξω και να αντικαθίστανται από άλλες θεωρίες… Παρατηρήστε την οικονομία κλίμακας που μου «σερβίρισε» το μεγαλοστέλεχος…
Εντελώς εκλαϊκευμένα οικονομίες κλίμακας είναι ένας όρος των οικονομικών, που αναφέρεται στην μείωση του κόστους που επιτυγχάνει μια επιχείρηση αυξάνοντας την ποσότητα του παραγόμενου προϊόντος και χαρακτηρίζει την παραγωγή ενός οποιουδήποτε προϊόντος. Ένα προϊόν παρουσιάζει (θετικές) οικονομίες κλίμακας στην παραγωγή του, όταν η αύξηση όλων των εισροών κατά Χ, αυξάνει την τελική παραγωγή κατά περισσότερο από Χ. Για παράδειγμα: αν ένα εργοστάσιο φτιάχνει 2 μολύβια την ημέρα, τότε, φτιάχνοντας ένα όμοιο εργοστάσιο δίπλα του θα αυξήσει την παραγωγή σε περισσότερα από 4 μολύβια την ημέρα.
Έχω την αίσθηση πως η συγκεκριμένη θεωρία μπορεί να έχει επιτυχία ΚΥΡΙΩΣ σε πολυεθνικές, οι οποίες εκτός από την πρωτογενή ή δευτερογενή παραγωγή «επιχειρούν» και στον χρηματοπιστωτικό τομέα, όποτε τους ενδιαφέρει πρωτίστως να αυξάνουν το μερίδιο τους στην αγορά και συνακόλουθα την ρευστότητα τους, για την οποία κόπτονται προτίστως, αφού αυτή τους προσφέρει όλα τα πλεονεκτήματα έναντι όλων των άλλων.
Μόνο που όλ’ αυτά δεν είναι εφαρμόσιμα σε όλες τις οικονομικές δραστηριότητες. Δημόσιες ή ιδιωτικές.
Κάνοντας έναν αυθαίρετο, έως και αιρετικό (σίγουρα χιουμοριστικό) συλλογισμό, θα έλεγα πως βάσει της συγκεκριμένης θεωρίας θα έπρεπε οι Γερμανοί να δημιουργήσουν μια ακόμα αποικία χρέους δίπλα στην Ελλάδα, για να αποκομίσουν τα τριπλά κέρδη απ’ αυτό που έχουν αποκομίσει από το 2010 και εντεύθεν…
Θα έλεγα μάλιστα το «μοντέλο» να εφαρμοστεί στην γειτονική Τουρκία, της οποίας η οικονομία «ομοιάζει» με την Ελληνική, λίγο πριν την λαίλαπα των μνημονίων. Να εφαρμόσει ο Σόιμπλε την οικονομία κλίμακας και στην ελεγχόμενη απ’ αυτόν Τουρκία… Να τους χρεοκοπήσει τους γείτονες, για να «οικονομήσει» χοντρά… Άλλωστε η αγορά της Τουρκίας είναι τουλάχιστον τετραπλή από την δική μας… Σκέφτομαι να στείλω την ιδέα στον «χερ Σόιμπλε», να βοηθήσω το όραμα της Ευρωπαϊκής Ένωσης ρε γαμώτο…
Αριστοτέλης Βασιλάκης
Δεν υπάρχουν σχόλια :
Δημοσίευση σχολίου