του Αριστοτέλη Βασιλάκη
Καθόλου δεν εκπλήσσομαι από το γεγονός πως την Κυριακή που μας πέρασε, μερικά ακόμα αντιλαϊκά μέτρα πέρασαν με ευκολία από το Ελληνικό κοινοβούλιο… Δεν χρειάζεται να είσαι «Οδυσσέας» για να αντιληφθείς πόσο απέχει η βούληση του Ελληνικού λαού, απ’ αυτά που ψηφίζουν κατά καιρούς οι «εθνοπατέρες»…
Κι αυτό δεν γίνεται, τώρα που οι νόμοι στέλνονται με mail από το Υπουργείο Οικονομικών της Γερμανίας, στον αντίστοιχο Έλληνα ΥΠΟΙΚ, αλλά γινόταν κατά κανόνα και .....
προ κρίσης…
Για εμένα που ξεπέρασα την εποχή της αθωότητας από πολύ μικρός, κάπου εκεί στις αρχές της δεκαετίας του ’80, μια λέξη στοιχειώνει συνεχώς την σκέψη μου… Από το 1985 κιόλας, θυμάμαι όλες τις κυβερνήσεις να επαναλαμβάνουν εμμονικά μια λέξη… ΛΙΤΟΤΗΤΑ… Ακόμα και ο Ανδρέας ο Παπανδρέου μετά τη νίκη του στις εκλογές του 1985, για ΛΙΤΟΤΗΤΑ μιλούσε…
Δεν θα γράψω για τους επόμενους… Αυτό βέβαια που αντιληφθήκαμε όλοι – με τα χρόνια – είναι πως όταν οι πολιτικοί μας εξαγγέλλουν ΛΙΤΟΤΗΤΑ, εννοούν περικοπές και μείωση αγοραστικής – και όχι μόνο – δύναμης, για όλους τους υπόλοιπους, εκτός από τον εαυτό τους και τους παρατρεχάμενους τους… Άντε και για μερικές συντεχνίες, που μπορούσαν κατά καιρούς να τους φανούν χρήσιμες, ώστε να διατηρούν εκείνοι τα δικά τους προνόμια…
Στο δια ταύτα, μετά το 2010, όταν το παραμυθάκι της επίπλαστης ευδαιμονίας με δανεικά, τελείωσε και ήρθε η ώρα της πραγματικής – της σκληρής και απάνθρωπης – ΛΙΤΟΤΗΤΑΣ, οι πολιτικοί μας βρέθηκαν σε πραγματικά δύσκολη θέση… Διότι μέσα στα τόσα ψέματα που μας αράδιαζαν τόσα χρόνια, θα έπρεπε που και που, να λένε και καμιά αλήθεια στον Ελληνικό λαό…
Μάλιστα κάποια κόμματα, – ιδιαίτερα αυτά – του παλαιού κομματικού κατεστημένου, αναγκάστηκαν εκ των πραγμάτων να «επενδύσουν» επικοινωνιακά στην αντιλαϊκή ρητορική των μνημονίων… Αυτό εκμεταλλεύτηκε ο ΣΥΡΙΖΑ και από ένα κόμμα του 4%, μετατράπηκε σε κόμμα εξουσίας… Είπε ψέματα; Περισσότερα ενδεχομένως και από τον Ανδρέα Παπανδρέου… Αλλά πόση σημασία έχει πλέον; Η συντριπτική πλειοψηφία του κομματικού κατεστημένου έχει ψηφίσει μνημόνια…
Επί της ουσίας η πολιτική σκηνή της χώρας πλέον αποτελείται από μια σειρά «μεσάζοντες» των ξένων συμφερόντων… Δεν έχει σημασία ποιων… Οι νόμοι που ψηφίζουν οι πολιτικοί μας, τους αποστέλλονται μέσω mail, από τις Βρυξέλλες και το Βερολίνο…
Εμείς επί της ουσίας πληρώνουμε χρυσούς, αφού οι εθνοπατέρες μας κοστίζουν πανάκριβα, 300 ανθρώπους και τους παρατρεχάμενους τους, για μια αχρείαστη μεσιτεία…
Αν είναι να κάνει κουμάντο στην πατρίδα μου η Μέρκελ και ο Σόιμπλε, γιατί να μην ψηφίζω στις Γερμανικές εκλογές; Γιατί να πληρώνω ένα σωρό δημοσίους υπαλλήλους – ναι Κυριάκο δημόσιοι υπάλληλοι είστε οι βουλευτές – μεσίτες των ξένων τραπεζών, πολυεθνικών και κρατών;
Κι επειδή κάποιοι μιλάνε για ιδεοληψίες, θα πρέπει να συμπληρώσω, πως όσο ιδεοληψία είναι η διατήρηση του υδροκεφαλικού δημοσίου για μικροκομματικούς λόγους, άλλο τόσο κι άλλο τόσο ιδεοληπτικό είναι να πιστεύει πως πρέπει να γίνουν όλα ιδιωτικά… Παν μέτρον άριστον έλεγαν οι αρχαίοι ημών πρόγονοι…
Καθόλου δεν εκπλήσσομαι από το γεγονός πως την Κυριακή που μας πέρασε, μερικά ακόμα αντιλαϊκά μέτρα πέρασαν με ευκολία από το Ελληνικό κοινοβούλιο… Δεν χρειάζεται να είσαι «Οδυσσέας» για να αντιληφθείς πόσο απέχει η βούληση του Ελληνικού λαού, απ’ αυτά που ψηφίζουν κατά καιρούς οι «εθνοπατέρες»…
Κι αυτό δεν γίνεται, τώρα που οι νόμοι στέλνονται με mail από το Υπουργείο Οικονομικών της Γερμανίας, στον αντίστοιχο Έλληνα ΥΠΟΙΚ, αλλά γινόταν κατά κανόνα και .....
προ κρίσης…
Για εμένα που ξεπέρασα την εποχή της αθωότητας από πολύ μικρός, κάπου εκεί στις αρχές της δεκαετίας του ’80, μια λέξη στοιχειώνει συνεχώς την σκέψη μου… Από το 1985 κιόλας, θυμάμαι όλες τις κυβερνήσεις να επαναλαμβάνουν εμμονικά μια λέξη… ΛΙΤΟΤΗΤΑ… Ακόμα και ο Ανδρέας ο Παπανδρέου μετά τη νίκη του στις εκλογές του 1985, για ΛΙΤΟΤΗΤΑ μιλούσε…
Δεν θα γράψω για τους επόμενους… Αυτό βέβαια που αντιληφθήκαμε όλοι – με τα χρόνια – είναι πως όταν οι πολιτικοί μας εξαγγέλλουν ΛΙΤΟΤΗΤΑ, εννοούν περικοπές και μείωση αγοραστικής – και όχι μόνο – δύναμης, για όλους τους υπόλοιπους, εκτός από τον εαυτό τους και τους παρατρεχάμενους τους… Άντε και για μερικές συντεχνίες, που μπορούσαν κατά καιρούς να τους φανούν χρήσιμες, ώστε να διατηρούν εκείνοι τα δικά τους προνόμια…
Στο δια ταύτα, μετά το 2010, όταν το παραμυθάκι της επίπλαστης ευδαιμονίας με δανεικά, τελείωσε και ήρθε η ώρα της πραγματικής – της σκληρής και απάνθρωπης – ΛΙΤΟΤΗΤΑΣ, οι πολιτικοί μας βρέθηκαν σε πραγματικά δύσκολη θέση… Διότι μέσα στα τόσα ψέματα που μας αράδιαζαν τόσα χρόνια, θα έπρεπε που και που, να λένε και καμιά αλήθεια στον Ελληνικό λαό…
Μάλιστα κάποια κόμματα, – ιδιαίτερα αυτά – του παλαιού κομματικού κατεστημένου, αναγκάστηκαν εκ των πραγμάτων να «επενδύσουν» επικοινωνιακά στην αντιλαϊκή ρητορική των μνημονίων… Αυτό εκμεταλλεύτηκε ο ΣΥΡΙΖΑ και από ένα κόμμα του 4%, μετατράπηκε σε κόμμα εξουσίας… Είπε ψέματα; Περισσότερα ενδεχομένως και από τον Ανδρέα Παπανδρέου… Αλλά πόση σημασία έχει πλέον; Η συντριπτική πλειοψηφία του κομματικού κατεστημένου έχει ψηφίσει μνημόνια…
Επί της ουσίας η πολιτική σκηνή της χώρας πλέον αποτελείται από μια σειρά «μεσάζοντες» των ξένων συμφερόντων… Δεν έχει σημασία ποιων… Οι νόμοι που ψηφίζουν οι πολιτικοί μας, τους αποστέλλονται μέσω mail, από τις Βρυξέλλες και το Βερολίνο…
Εμείς επί της ουσίας πληρώνουμε χρυσούς, αφού οι εθνοπατέρες μας κοστίζουν πανάκριβα, 300 ανθρώπους και τους παρατρεχάμενους τους, για μια αχρείαστη μεσιτεία…
Αν είναι να κάνει κουμάντο στην πατρίδα μου η Μέρκελ και ο Σόιμπλε, γιατί να μην ψηφίζω στις Γερμανικές εκλογές; Γιατί να πληρώνω ένα σωρό δημοσίους υπαλλήλους – ναι Κυριάκο δημόσιοι υπάλληλοι είστε οι βουλευτές – μεσίτες των ξένων τραπεζών, πολυεθνικών και κρατών;
Κι επειδή κάποιοι μιλάνε για ιδεοληψίες, θα πρέπει να συμπληρώσω, πως όσο ιδεοληψία είναι η διατήρηση του υδροκεφαλικού δημοσίου για μικροκομματικούς λόγους, άλλο τόσο κι άλλο τόσο ιδεοληπτικό είναι να πιστεύει πως πρέπει να γίνουν όλα ιδιωτικά… Παν μέτρον άριστον έλεγαν οι αρχαίοι ημών πρόγονοι…
Δεν υπάρχουν σχόλια :
Δημοσίευση σχολίου