Η χαοτική πραγματικότητα του Ασφαλιστικού

του Αριστοτέλη Βασιλάκη
Ανέκαθεν το ασφαλιστικό αποτελούσε «καυτή πατάτα» στα χέρια των διάφορων κυβερνήσεων της μεταπολίτευσης, οι οποίες απέφευγαν όπως ο διάολος το λιβάνι, ν’ ασχοληθούν σοβαρά με το θέμα, συνακόλουθα και τις απαραίτητες τολμηρές αποφάσεις, μεταθέτοντας διαχρονικά το πρόβλημα στους «επόμενους»…
Παράλληλα όλοι ανεξαιρέτως μεγάλωναν με έναν εντελώς χαοτικό τρόπο την μαύρη τρύπα, βάζοντας χέρι, με τον έναν ή τον.....
άλλο τρόπο στα αποθεματικά των ταμείων… Ακούγεται πολύ όμορφα στ’ αυτιά πολλών Ελλήνων, να λες εγώ δεν θα μειώσω συντάξεις, ωστόσο το ζήτημα είναι πολύ πιο επικίνδυνο απ’ ότι φαίνεται… Άλλωστε είναι γνωστό πως δεν υπάρχει σάλιο στα ταμεία, ενώ παράλληλα η κατάσταση στην οποία βρίσκεται η αγορά εργασίας στη χώρα, οδηγεί νομοτελειακά σε πολύ οδυνηρές καταστάσεις στο άμεσο μέλλον…

Κατά την γνώμη μου, σε 10 χρόνια από σήμερα θα καταργηθούν εντελώς οι συντάξεις!!! Όχι μόνο επειδή δεν θα υπάρχουν λεφτά για συντάξεις… Άλλωστε λεφτά δεν υπάρχουν ούτε σήμερα… Το θλιβερό είναι πως δεν θα υπάρχουν ΚΑΝ εργαζόμενοι για να πληρώνουν τις συντάξεις των μελλοντικών συνταξιούχων…

Επί της ουσίας η ασφαλιστική «μεταρρύθμιση» αφορά μια συγκεκριμένη γενιά… Την λεγόμενη γενιά του Πολυτεχνείου… Αυτούς που ευνοήθηκαν από το πάρτι της μεταπολίτευσης σαν εργαζόμενοι και σήμερα έχουν την τύχη να παίρνουν μια – έστω – κουτσουρεμένη σύνταξη…

Αυτοί που θα βγουν στην σύνταξη μετά από 10, 20 ή 30 χρόνια, είναι προφανές πως δεν μπορούν να ελπίζουν σε τίποτα… Διότι πολύ απλά δεν θα πάρουν σύνταξη…

Επί της ουσίας το νέο ασφαλιστικό, που προσπαθεί να περάσει η κυβέρνηση «διαχωρίζει» και επιβαρύνει τις νέες γενιές ασφαλισμένων, διασώζοντας (όπως τους… διασώζει) τους υπάρχοντες.

Η λογική πως αν χτυπηθούν και άλλο οι υπάρχουσες συντάξεις δεν θα κινηθεί καθόλου η αγορά, μπορεί να είναι παράλογη, αλλά επί της ουσίας περιγράφει επ’ ακριβώς την σύγχρονη οικονομική πραγματικότητα της Ελλάδας…

Είναι αλήθεια πως από τους ήδη συνταξιούχους ζουν ολόκληρες οικογένειες! Γι’ αυτό τον λόγο αποφεύγουν να πειράξουν κι άλλο τους συνταξιούχους διότι απλούστατα θα ΚΑΤΑΡΡΕΥΣΕΙ ολόκληρη η χώρα! Οικογένειες ανέργων ή υποαπασχολούμενων τα βγάζουν πέρα χάρη στη σύνταξη του πατέρα ή της μάνας. Θλιβερό, αλλά εντελώς πραγματικό…

Κι επειδή οι γνωστοί νεοφιλελέδες, μιλούν για το μεταρρυθμιστικό μεγαλείο του μνημονίου, ας δούμε πόσο συνετέλεσαν οι μνημονιακές πολιτικές στον οριστικό ενταφιασμό τους ασφαλιστικού συστήματος της χώρας μας…

Σύμφωνα με τα επίσημα στοιχεία στα χρόνια των μνημονίων τα ταμεία είχαν απώλειες εσόδων:

Από την Ανεργία που έχει φτάσει το 26%, γύρω στα 5 δις €/έτος… Από την ελαστική ή και μερική Απασχόληση γύρω στα 2 δις €/έτος. Από την μαύρη και ανασφάλιστη εργασία γύρω στα 8,5 δις €/έτος. Από την μείωση μισθών η οποία μεσοσταθμικά ξεπερνάει το 30% γύρω στα 6,6 δις €/έτος. Από την μείωση εργοδοτικών εισφορών γύρω στα 1,8 δις €/έτος. Από την κατάργηση κοιν. πόρων γύρω στα 1,3 δις €/έτος. Από την μείωση της κρατικής χρηματοδότησης γύρω στα 2,5 δις €/έτος και από τα λουκέτα αυτοαπασχολούμενων γύρω στα 1,7 δις €/έτος!!! Το σύνολο των απωλειών πλησιάζει αθροιστικά τα 29,4 δις €/έτος όταν η συνολική συνταξιοδοτική δαπάνη ανέρχεται στα 27,7 δις €/έτος!!!

Αν σε όλ’ αυτά συνυπολογίσουμε πως από το 1999 μέχρι και σήμερα χάθηκαν 76 δις € (Χρηματιστήριο, εισφοροδιαφυγή, PSI, Ανείσπρακτα ΟΑΕΕ, Ανείσπρακτα ΙΚΑ), αντιλαμβάνεστε για ποιο λόγο φτάσαμε εδώ που φτάσαμε!!! Και για όλ’ αυτά δεν φταίνε ούτε οι πρόωρες συντάξεις, ούτε βέβαια η υψηλές συντάξεις κάποιων ταμείων, των οποίων τα αποθεματικά υφάρπαξε το κράτος και τα έκανε τζόγο…