ΕΥΝΟΥΧΙΣΜΕΝΟΙ ΦΟΙΤΗΤΕΣ ΞΥΠΝΗΣΤΕ

To έστειλε η.... Βουρλισμένη
Η ζημιά της χούντας μετά σαράντα χρόνια είναι ανυπολόγιστη. Τόσα χρόνια μιλούσαμε για το Πολυτεχνείο, τα τανκς, τους Παπαδόπουλους και δεν βλέπαμε τον εφιάλτη που εξυφαίνετο με μεθοδικότητα, και μας έφτασε στον ευνουχισμό και τη σαπίλα του σήμερα. Έγιναν ήρωες οι Λαλιώτηδες και οι Δαμανάκισες και όλα αυτά τα άχρηστα κλεφτρόνια που άρπαξαν την εξουσία της πολιτικής και των ΜΜΕ, μαζί με αυτά. Η μεγάλη, η τεράστια ζημιά εκτός της Κύπρου ήταν η καταστροφή του πολιτισμού της τέχνης των αξιών που είχε αρχίσει από το 1960 να δημιουργείται πάλι στην Ελλάδα μετά τον....... εμφύλιο. Είναι τεράστιο το θέμα, βαθύ, πολύπλοκο. Με αφορμή το «ΕΛΛΑΣ ΕΛΛΗΝΩΝ ΧΡΙΣΤΙΑΝΩΝ» φτάσαμε στον εξευτελισμό και την απαξίωση ιερών κανόνων από την εποχή του Ομήρου. Αυτά που έκαναν τους Έλληνες να ξεχωρίζουν στην οικουμένη.

Θα σας αναφέρω ένα μικρό απόσπασμα από το συγκλονιστικό βιβλίο – πόνημα του Η. Π. Νικολούδη με τίτλο «ΑΠΟ ΤΟΝ ΠΡΟΜΗΘΕΑ ΣΤΟ ΣΩΚΡΑΤΗ». Ο κ. Νικολούδης γεννήθηκε στο Οίτυλο της Λακωνίας το 1939. Σπούδασε νομικά, κοινωνιολογία, γλωσσολογία, πολιτικές επιστήμες, οικονομικά και φιλοσοφία, στην Αθήνα στο Παρίσι, στο Στρασβούργο και στη Χάγη. Τα αναφέρω αυτά γιατί η αξιοπιστία μας στα πρόσωπα και η πίστη στους Έλληνες έχει τρωθεί τραγικά. Λέει στο οπισθόφυλλο λοιπόν ο κ. Νικολούδης: «Πολλοί άλλοι λαοί πριν από τους Έλληνες, την ίδια εποχή με αυτούς και αργότερα, ανέπτυξαν πολιτισμό. Κανείς όμως δεν φαίνεται να ανέδειξε και να βίωσε με τόση συνέπεια και συνοχή ένα ολοκληρωμένο ανθρώπινο πολιτισμό σαν τον Ελληνικό. Οι Έλληνες είχαν συνείδηση ότι ζούσαν για τους άλλους. Ο πολιτισμός τους, περισσότερο από ανθρωπισμός, είναι στο βάθος πολιτισμός ευεργεσίας. Οι φιλανθρωπία και η φιλοφροσύνη αποτελούν σήμα κατατεθέν από την εποχή του Ομήρου και τα προ Ομηρικά βάθη της φυλής έως σήμερα. Ο Έλληνας είναι ο Προμηθεύς της Ανθρωπότητας, ο μεγάλος ευεργέτης του Ανθρώπου και του κόσμου». Συνεχίζει σε άλλη παράγραφο: «Αν οι σημερινοί Έλληνες θέλουν να είναι πρωτότυποι έναντι των άλλων ανθρώπων και των άλλων λαών, δεν έχουν παρά να είναι ο παλαιός, ο αιώνιος εαυτός τους» και καταλήγει με μια πρόταση ιδιαιτέρως τονισμένη. «Το βιβλίο αυτό επιζητεί να δείξει την σοβαρότητα και τη δυσκολία του να είσαι Έλληνας».

Απέναντι σε αυτά τι ανέδειξαν οι καθηγητάδες που ξεπήδησαν από το Πολυτεχνείο. Ισοπέδωσαν πρώτα την αξιοπρέπεια τους και το ρόλο τους απέναντι στους φοιτητές (εκλογές, εξαρτήσεις, κλπ.). Απαξίωσαν και κατέστρεψαν την υπέροχη γλώσσα, χιλιάδες άλλες προδοσίες, απάτες, εξευτελισμούς για να φτάσουν στο «συνωστισμό», στη Μικρασιατική Καταστροφή και να μην σηκωθούν οι πέτρες του εκπαιδευτικού κόσμου. Ξεσάλωσε το ΣΚΑΙ με τον ανεκδιήγητο καθηγητή και τη χυδαία διαστρέβλωση ιστορικών γεγονότων. Και εμείς, αλλά περισσότερο η σπουδάζουσα νεολαία αρμενίζει μεταξύ ναρκωτικών και ηθικής νιρβάνας. Αυτές οι γενιές των 40 χρόνων κάηκαν μεταξύ φραπέ και «σούπερ», ανέραστοι, αδιάφοροι, τελειωμένοι. Και οι προδότες καθηγητές μαζί με τους προδότες πολιτικούς αποτελειώνουν μετά τον πνευματικό θάνατο και με βιολογικό θάνατο τους Έλληνες. Και είμαστε όλοι απαθείς και σάπιοι θεατές.

Ελπίδα; Τα σχολιαρόπαιδα του γυμνασίου και λυκείου που μίλησαν τόσο εύγλωττα στην παρέλαση της 28ης Οκτωβρίου. Και τελειώνω αυτό τον ατελείωτο πόνο μου μαζί με τόσων άλλων Ελλήνων με μία φράση πάλι του Ομήρου: «Το Ελληνικό θαύμα είναι στο βάθος η επιστήμη, η τέχνη των Ελλήνων να επιβιώνουν μέσα στην τραγωδία».