Δυναμική συγκέντρωση διαμαρτυρίας στη Νάξο!!

Ικανοποιητική κρίνεται η συμμετοχή του κόσμου στην σημερινή συγκέντρωση(σε σύγκριση με προηγούμενες φορές) διαμαρτυρίας, στην κεντρική πλατεία της Χώρας, που οργάνωσαν από κοινού σήμερα το πρωί οργανώσεις, ΠΑΜΕ, συνδικάτα και αγανακτισμένοι πολίτες.
Η εκδήλωση των διαμαρτυρομένων πραγματοποιήθηκε μέσα σε κλίμα ενότητας, ακολούθησε μάλιστα και κοινή πορεία προς το κέντρο υγείας, γεγονός που αποδεικνύει την ανάγκη που επιβάλουν οι συνθήκες για κοινό αγώνα ενώ για πρώτη ίσως φορά παραβρέθηκαν και απηύθυναν χαιρετισμό εκπρόσωποι πολλών φορέων όπως οι: Γιάννης Παπαδόπουλος(μαζική εστίαση), Γιάννης Αναματερος ( εργαζόμενοι Δήμου), Κούλα Καπούνη(εκπρόσωπος εργαζομένων), Δημήτρης Κορρές(ΠΑΜΕ), Ανθή Περιστερακη(αγανακτισμένοι πολίτες Νάξου),Πλάτωνας Τομπάς(νοσοκομείο), Πέτρος Μανδηλαράς(δικηγόροι)
Ο λόγος του προέδρου του συλλόγου Μαζικής εστίασης κ. Γιάννη Παπαδόπουλου:
Το χρέος και το έλλειμμα ήταν τα μεγάλα προβλήματα για την Ελληνική οικονομία για πολλά χρόνια. Η έξαρση τους, όμως, την τελευταία διετία, δεδομένης και της παγκόσμιας οικονομικής κρίσης, μας οδήγησαν στα.......... συγκεκριμένα αδιέξοδα. Η κυβέρνηση προσπαθεί να τα αντιμετωπίσει λαμβάνοντας μέτρα στα πλαίσια του Μνημονίου. Μπορεί όμως ;

Δυστυχώς, δεν διαφαίνεται να επιχειρείται, παράλληλα και με την ίδια σπουδή, η αντιμετώπιση του μεγαλύτερου αυτή τη στιγμή προβλήματος της οικονομίας, η ύφεση. Η αποεπένδυση, η επενδυτική “ανορεξία”, η περαιτέρω συρρίκνωση της παραγωγικής μας “μηχανής” κυριαρχούν αυτή την περίοδο λόγω ύφεσης. Η ύφεση είναι το μεγαλύτερο μας πρόβλημα, που καθιστά ακόμα πιο επικίνδυνη την περιδίνηση στον φαύλο κύκλο του χρέους και των ελλειμμάτων.Υπάρχουν βέβαια και οι σύγχρονοι “Νέρωνες”, οικονομικοί και πολιτικοί παράγοντες, που πιστεύουν ότι μόνο μέσα από την τέφρα μιας ολοκληρωτικής οικονομικής και κοινωνικής καταστροφής θα μπορέσουμε να αναγεννηθούμε, προβάλλοντας και προωθώντας έναν ιδιότυπο οικονομικό “προτεσταντισμό” με αξιοσημείωτη “μνημονιακού χαρακτήρα” συνέπεια.
Κυβέρνηση, κόμματα και κοινωνικοί φορείς πρέπει πολύ γρήγορα, τώρα, να επαναπροσδιορίσουν τις προτεραιότητες. Να πείσουν κατ’ αρχάς ότι μπορούμε να αντιμετωπίσουμε τα προβλήματα, ώστε να απαλλαγούμε και από το σύνδρομο του τελικά “δεν θα τα καταφέρουμε”. Να σχεδιαστεί μια άλλη παραγωγική διάρθρωση. Να σταματήσει ο κατήφορος της ύφεσης, ώστε να υπάρξει και ανάπτυξη.

Απαιτούνται γρήγορες κινήσεις και επενδυτικές δραστηριότητες, ιδιαίτερα σε μικρότερη κλίμακα, με συγκεκριμένες προτεραιότητες, με γρήγορη απόδοση αλλά και διασπορά, ώστε τα οφέλη να είναι άμεσα και να διαχέονται σε όσο το δυνατόν ευρύτερα στρώματα. Γιατί μόνο τότε θα υπάρξει και ένας δεύτερος αναπτυξιακός κύκλος πιο δυναμικός και σε μεγαλύτερης κλίμακας επιχειρήσεις.

Απαιτείται λοιπόν:
Πρώτον: επιλογή συγκεκριμένων κλάδων ως ατμομηχανών μιας αναπτυξιακής διαδικασίας που θα ενσωματώνουν τις δυνατότητες της Ελληνικής πραγματικότητας. O κλάδος της Εστίασης είναι ένας από αυτούς.

Δεύτερον: επιλογή της κλίμακας της επιχειρηματικής δραστηριότητας ως προτεραιότητα. Η επενδυτική “άνοιξη” πρέπει να στηριχθεί σε πρώτη φάση σε εκείνες τις ΜΙΚΡΕΣ επιχειρήσεις που αποτελούν το φυτώριο της επιχειρηματικότητας και της καινοτομίας. Επιχειρήσεις σαν τις δικές μας εδώ στη Νάξο. Από αυτό το φυτώριο αναδύονται εξελικτικά και οι μεγάλες επιχειρήσεις.

Χωρίς αυτό να αποκλείει φυσικά και την προσπάθεια για προσέλκυση μεγάλων επενδύσεων.

Τρίτον: αφού αποφασισθούν οι κλάδοι πρώτης προτεραιότητας να υποστηριχθούν και από ένα δίκτυο τεχνικών σχολών και εκπαιδευτικών προγραμμάτων με προδιαγραφές που θα μπορέσουν μετά από 2,3,4 χρόνια να τους υποστηρίξουν με μεσαία στελέχη με γνώση και εξειδίκευση. Να τους δώσουν μια νέα ώθηση. Να τους εξασφαλίσουν την διατηρησίμοτητα στον χρόνο. Να παντρέψουν την εμπειρία με την γνώση και την καινοτομία. Όχι να ξεκινάει μια δραστηριότητα ο οποιοσδήποτε σε οτιδήποτε οπουδήποτε και οποτεδήποτε. Απ αυτή τη χαλαρότητα έχουμε οδηγηθεί εδώ που έχουμε οδηγηθεί σήμερα.

Τέταρτον: Υποδομές που θα στηρίξουν την ανάπτυξη των κατά προτεραιότητα επιλεγμένων κλάδων.

Ενδεικτικά θα ήθελα να αναφέρω 2 οικονομικούς τομείς που διαφαίνεται ότι μπορούμε κατ’ αρχάς, τώρα εν μέσω κρίσης, να επενδύσουμε ως χώρα για την ανάκαμψη της Ελληνικής οικονομίας :

1. η παραγωγή και τυποποίηση ποιοτικών προϊόντων διατροφής και άλλων αγροτικών προϊόντων. Η Ελλάδα διαθέτει ένα “ακατέργαστο” Brand name με τοπικά χαρακτηριστικά στον τομέα αυτό. Αλλά δυστυχώς τα έχουμε παραμελήσει. Προϊόντα δηλαδή που δεν θα κερδίσουν μόνο την μάχη της ανταγωνιστικότητας στις εκτός συνόρων αγορές, αλλά, και αυτό είναι σημαντικότερο στην παρούσα φάση, την μάχη στο Ελληνικό “ράφι” που έχει χαθεί από τα εισαγόμενα προϊόντα. Αλλά και το νησί μας έχει απεριόριστες δυνατότητες στον τομέα αυτό και μπορεί να αξιοποιήσει το ανταγωνιστικό του πλεονέκτημα.
2. η οικονομική δραστηριότητα που ονομάζουμε κάπως απροσδιόριστα Τουρισμός και περιλαμβάνει μια μεγάλη γκάμα επιχειρηματικών δραστηριοτήτων με πρωταγωνιστικό ρόλο την διαμονή (ξενοδοχεία), την γαστρονομία, τον επισιτισμό γενικότερα, την παραθεριστική κατοικία.

Η παροχή ποιοτικών με προδιαγραφές υπηρεσιών στα πλαίσια μιας πράσινης ανάπτυξης του τουριστικού κλάδου θα επιφέρει πολλαπλάσια οικονομικά αποτελέσματα του σημερινού. Παράλληλα στον τομέα αυτόν απαιτείται και ένας σχεδιασμός για οργανωμένα οικιστικά σχήματα παραθεριστικών κατοικιών που θα προσελκύουν εκτός συνόρων εισοδήματα (μόνιμους παραθεριστές). Απαραίτητος και ο χωροταξικός σχεδιασμός που θα λαμβάνει υπ’ όψιν την μικρή σχετικά γεωγραφική κλίμακα των Ελληνικών τουριστικών προορισμών. Θα αποτρέπει την βιομηχανοποίηση, αποβλέποντας στην ποιότητα και άρα στην μακροχρόνια διατηρησιμότητα.

Εκτός φυσικά των πρώτων αυτών προτεραιοτήτων υπάρχουν και άλλοι τομείς που μπορούν εάν επιλεγούν να ανασύρουν την ελληνική οικονομία από το οικονομικό περιθώριο τη συγκυρίας. Αλλά επιτέλους πρέπει να επιλεγούν.

Ταυτόχρονα πρέπει:

α) Να αναθεωρηθούν τα φορολογικού χαρακτήρα εμπόδια για την επανεκκίνηση της οικοδομικής δραστηριότητας.

β) Να δοθεί η δυνατότητα ιδιαίτερα στις παραγωγικές ΜΜΕ να επενδύουν ένα μέρος των κερδών τους για εκσυγχρονισμό της επιχείρησης χωρίς αυτό το τμήμα των κερδών να φορολογείται (μηδενικός φόρος).

γ) Να καθορισθούν συγκεκριμένοι ποσοτικοί στόχοι στις Τράπεζες για χρηματοδότηση της πραγματικής οικονομίας.

δ) Να μειωθούν κατά δυο μονάδες, σε πρώτη φάση, οι συντελεστές ΦΠΑ.

ε) Να θεσμοθετηθούν δραστικές αλλαγές στο καθεστώς αδειοδότησης για την λειτουργία παραγωγικών επιχειρήσεων.

στ) Να πριμοδοτηθούν με φορολογικά κίνητρα (φοροαπαλλαγές) συνδεδεμένα με την δημιουργία θέσεων εργασίας παραγωγικές μονάδες προϊόντων “πράσινης τεχνολογίας”.

Η πράσινη ανάπτυξη για να μην έχει πρόσκαιρα και ευκαιριακά χαρακτηριστικά, δεν μπορεί να βασιστεί σε εισαγόμενα προϊόντα και υπηρεσίες.

Εγκληματική θα είναι η αύξηση του ΦΠΑ από 13% σε 23% στον δικό μας τομέα στις επιχειρήσεις της εστίασης με απρόβλεπτες συνέπειες για τον κλάδο, την εθνική οικονομία, την απασχόληση και τον τουρισμό .

Ο κλάδος της εστίασης είναι άρρηκτα συνδεδεμένος και με το τουριστικό προϊόν και αντί να λαμβάνονται μέτρα στήριξής του όπως κάνουν οι ανταγωνίστριες χώρες με μείωση των συντελεστών ΦΠΑ (στο 5% ή 6% από 19%), αντί να εκμεταλλευτούμε την ελληνική γαστρονομία και την ελληνική διατροφή ως συγκριτικό πλεονέκτημα της χώρας, οδηγούμαστε στην αντιμετώπισή της ως εισπρακτικό μηχανισμό αβέβαιης αποτελεσματικότητας.

Καλούμε την Κυβέρνηση να στηρίξει τον κλάδο εστίασης, αντί να οδηγεί χιλιάδες επιχειρήσεις σε αδιέξοδα με μεγάλες απώλειες σε θέσεις εργασίας και μεγάλες συνέπειες και για τα έσοδα των ασφαλιστικών Ταμείων.

Τα μέτρα που καταγράφονται στο μεσοπρόθεσμο πλαίσιο, αλλά και τα συνοδευτικά αυτών που αναμένεται να εξειδικευτούν στο αμέσως επόμενο χρονικό διάστημα και αφορούν στις Μικρές επιχειρήσεις και αυτοαπασχολούμενους, υπερβαίνουν τα όρια αντοχών.

Σίγουρα δε, δεν θα αποδώσουν και τα προβλεπόμενα έσοδα για το Κράτος. Θα ανακυκλώσουν τον φαύλο κύκλο των ελλειμμάτων και της ύφεσης, ενώ θα εκτοξεύσουν την ανεργία σε πρωτόγνωρα για την Ελληνική κοινωνία ύψη.

Ο δραστικός περιορισμός εισοδημάτων - ειδικότερα αυτών που παράγονται από τον ιδιωτικό τομέα της οικονομίας - για εργαζομένους και επιχειρήσεις θα οδηγήσει σε μαρασμό και σε αναπτυξιακό - επενδυτικό “λήθαργο”. Θα πληγούν δε, και τα έσοδα των ασφαλιστικών ταμείων.

Ιδιαίτερα θα πρέπει να σας επισημάνουμε την επιλογή “αυτοκτονίας” που γίνεται με την αύξηση κατά 10 μονάδες του Φ.Π.Α. (από 13% σε 23%) στις επιχειρήσεις που παρέχουν υπηρεσίες εστίασης.

Αφορά περίπου 140.000 επιχειρήσεις (και τις αμιγώς ξενοδοχειακές) που απασχολούν πλέον των 600.000 εργαζομένων και αποτελούν, ιδιαίτερα τώρα, που όλες οι άλλες “πόρτες” για δουλειά κλείνουν, το μοναδικό καταφύγιο για εργασία στους νέους και νέες.

Εδώ και ένα χρόνο επιμένουμε σε μειώσεις των συντελεστών Φ.Π.Α..

Δυστυχώς όμως, γίνεται το αντίθετο για να καλυφτούν και κρατικές αβελτηρίες.

Αποτέλεσμα θα είναι πολλαπλάσια του αναμενομένου λουκέτα, δεκάδες χιλιάδες νέες απώλειες θέσεων εργασίας, ιδιαίτερα νέων, και μεγάλο πισωγύρισμα στο μοναδικό έως τώρα αναπτυξιακής λογικής μέτρο: αυτού της μείωσης του Φ.Π.Α. στα ξενοδοχεία. Σημειωτέων, ότι περίπου το 30 % των εσόδων των ξενοδοχείων αφορά υπηρεσίες εστίασης που έχουν 13% ΦΠΑ και τώρα προτείνεται να αυξηθεί στο 23%.

Οι δανειστές μας “τεντώνουν το σχοινί” επικίνδυνα και για τους ιδίους αλλά και την χώρα. Η Κυβέρνηση πρέπει να αναζητήσει τρόπους διεξόδου. Το όραμα της ανάπτυξης απομακρύνεται επικίνδυνα. Ας μην αφεθεί να επικρατήσει όμως και το σύνδρομο του “τελικά δεν θα τα καταφέρουμε”. Γιατί με τέτοια μέτρα δεν πιστεύουμε ότι θα τα καταφέρουμε.”